Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Wanneer de apostolische exhortatie H. Paus Johannes Paulus II - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Familiaris Consortio
Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd
(22 november 1981) de herders uitnodigt de verschillende situaties van de hertrouwde gescheidenen goed te onderscheiden, vermeldt ze ook het geval van degenen die in geweten overtuigd zijn dat het vorige, onherstelbaar vernielde huwelijk nooit geldig is geweest. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 84 In elk geval moet langs de weg van het door de Kerk ingestelde uitwendig rechtsbereik worden onderzocht of het objectief om een ongeldig huwelijk gaat. Hoewel de kerkelijke discipline de exclusieve bevoegdheid van de kerkelijke rechtbanken inzake het onderzoek naar de geldigheid van het huwelijk bevestigt, biedt zij ook nieuwe wegen aan om de nietigheid van de vorige verbintenis te bewijzen, en dat met de bedoeling zoveel mogelijk elke tegenstrijdigheid uit te sluiten tussen de waarheid die in het proces kan worden aangetoond en de objectieve, door het eerlijk geweten gekende waarheid. Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 1536.1679. over de bewijskracht die de verklaringen van de partijen in zulke processen hebben. Vgl. Wetboek, Codex van Canoniek Recht van de Oosterse Kerken, Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium (1 okt 1991), 1217.1365

Het is werkelijk in het belang van het geestelijk welzijn van de betrokken gelovigen dat zij vasthouden aan het oordeel van de Kerk en de bestaande discipline naleven betreffende de verplichte canonieke vorm die vereist is voor een geldig huwelijk onder katholieken. De Kerk is namelijk het Lichaam van Christus, en leven in de kerkelijke gemeenschap is leven in het Lichaam van Christus en zich voeden met het Lichaam van Christus. Bij het ontvangen van het Sacrament van de Eucharistie kan de gemeenschap met Christus, het Hoofd, nooit worden losgemaakt van de gemeenschap met zijn leden, dat wil zeggen met zijn Kerk. Daarom is het sacrament van onze vereniging met Christus ook het sacrament van de eenheid van de Kerk. Het ontvangen van de Communie op een wijze die niet overeenstemt met de normen van de kerkelijk gemeenschap, is een tegenstrijdigheid. De sacramentele gemeenschap met Christus impliceert en veronderstelt het naleven van de regels van de kerkelijke gemeenschap, zelfs wanneer dat soms moeilijk is; ze kan ook niet eerlijk en vruchtbaar tot stand komen als de gelovige die regels niet aanvaardt omdat hij rechtstreeks tot Christus wil naderen.