Kuisheid is de vreugdevolle erkentenis van iemand die weet hoe de zelfgave te beleven, vrij van iedere vorm van op zichzelf gerichte slavernij. Dit veronderstelt dat men geleerd heeft anderen te aanvaarden, en hoe men zo met hen omgaat dat ze in al hun verscheidenheid in hun waarde worden gelaten. Bij een kuis mens staat de eigen persoon niet in het middelpunt; hij of zij heeft geen egoïstische relatie met andere mensen. Kuisheid maakt iemand tot een harmonieus mens, doet hem rijpen en vervult hem met innerlijke vrede. Deze zuiverheid van lichaam en geest brengt iemand tot echt zelfrespect, en leert tegelijk hoe men anderen moet respecteren; want zo iemand gaat in die anderen mensen zien die eerbied verdienen omdat ze geschapen zijn naar Gods beeld en door de genade kinderen zijn van God, tot nieuwe mensen herschapen door Christus, ”die u uit de duisternis heeft geroepen tot zijn wonderbaar licht” (1 Pt. 2, 9).