Wanneer de liefde in het huwelijk wordt beleefd, omvat ze de onderlinge genegenheid en stijgt tegelijk daarboven uit. De liefde tussen een man en een vrouw wordt volkomen als zij zichzelf totaal schenken, in hun eigen man-zijn of vrouw-zijn, waarbij zij op grond van het huwelijkscontract met elkaar gemeenschap hebben, die gemeenschap waaruit God wilde dat leven zou worden ontvangen, zou groeien en zich ontwikkelen. Van deze huwelijksliefde, en alleen daarvan, maakt seksuele overgave deel uit, en deze “is alleen echt menselijk, als zij een geïntegreerd onderdeel is van de liefde waardoor de man en de vrouw met elkaar verbonden zijn tot aan de dood” H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 11 De Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997) herinnert eraan: “In het huwelijk groeit de lichamelijke intimiteit van de echtgenoten uit tot teken en onderpand van de geestelijke gemeenschap. Tussen gedoopten wordt de huwelijksband geheiligd door het sacrament.” Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 2360