H. Paus Johannes Paulus II - 17 april 2003
Als de Eucharistie het middelpunt en het hoogtepunt is van het leven van de Kerk, dan is het op dezelfde wijze middelpunt en hoogtepunt van het priesterlijke dienstwerk. Daarom herhaal ik, met een hart dat vol dankbaarheid is jegens onze Heer Jezus Christus, dat in de Eucharistie "de voornaamste en hoogste bestaansreden ligt van het sacrament van het priesterschap, dat immers tegelijk met de Eucharistie en in eenheid met haar is ingesteld". H. Paus Johannes Paulus II, Brief, Het Mysterie en de Eredienst van de Heilige Eucharistie - Brief aan de Bisschoppen bij gelegenheid van Witte Donderdag 1980, Dominicae Cenae (24 feb 1980), 2
De pastorale activiteiten van de priester zijn veelvoudig. Als we ook denken aan de sociale en culturele omstandigheden van de huidige wereld, kunnen we gemakkelijk inzien hoezeer de priester blootstaat aan het gevaar van de versnippering in een groot aantal verschillende taken. Het Tweede Vaticaans Concilie zag in pastorale liefdadigheid de band die aan het leven en werken van de priester eenheid geeft. Deze, zo voegt het concilie toe, "vloeit bovenal voort uit het eucharistisch offer, dat daarom het middelpunt en de oorsprong vormt van het hele priesterleven". 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het leven en dienst van de priester, Presbyterorum Ordinis (7 dec 1965), 14 We kunnen zo begrijpen hoe belangrijk het voor het geestelijk leven van de priester is, alsook voor het welzijn van de Kerk en de wereld, dat de priesters de aanbeveling van het Concilie volgen om dagelijks de Eucharistie te vieren: "ook dán, als de gelovigen er niet bij tegenwoordig kunnen zijn, is het toch een daad van Christus en de Kerk." 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het leven en dienst van de priester, Presbyterorum Ordinis (7 dec 1965), 13 Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 904 Vgl. Wetboek, Codex van Canoniek Recht van de Oosterse Kerken, Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium (1 okt 1991), 378 Op deze wijze zullen de priesters in staat zijn om alle spanningen die hen afleiden in de loop van de dag, te overwinnen, doordat zij in het eucharistische offer, het ware middelpunt van hun leven en hun ambt, de geestelijke energie zullen vinden die nodig is om hun verschillende pastorale taken te kunnen uitvoeren. Zo zullen hun dagen werkelijk Eucharistisch zijn.
Uit het centrale karakter van de Eucharistie in het leven en in het ambt van de priesters vloeit ook het feit voort dat zij het middelpunt vormt van de pastoraal ter bevordering van de priesterroepingen. Juist in de Eucharistie wordt het gebed om roepingen het nauwste verbonden met het gebed van Christus de Eeuwige Hogepriester. Maar tegelijkertijd geeft de aandachtige zorg die de priesters hebben bij hun eucharistisch dienstwerk, gevoegd bij de bewuste, actieve en vruchtbare deelname van de gelovigen aan de Eucharistie, een krachtig voorbeeld en een aanmoediging om edelmoedig te antwoorden op de roep van God. Hij maakt dikwijls gebruik van het voorbeeld van ijverige herderlijke liefde van een priester om in het hart van een jonge man het zaad van een priesterroeping te zaaien en tot volle wasdom te brengen.