Paus Franciscus - 2 maart 2022
De ouderdom vraagt zeker om tragere ritmes en dat zijn niet uitsluitende tijden van stilstand. De maat van deze ritmes opent immers, voor allen, ruimte voor de levenszin voordien ongekend wegens de obsessie van de haast. De band verliezen met de trage ritmes van de ouderdom sluit deze ruimte voor allen af. Het is tegen deze achtergrond dat ik een feest gewild heb voor de grootouders, op de laatste zondag van juli. De band tussen de twee uiterste generaties van het leven – kinderen en bejaarden – biedt ook hulp aan de andere twee – jongeren en volwassener om zich wederkerig te verbinden om het bestaan van allen te verrijken met menselijkheid. Er is dialoog nodig tussen de generaties. Indien er geen dialoog is tussen jongeren en ouderen, tussen volwassenen dan blijft elke generatie afgezonderd en kan haar boodschap niet doorgeven. Een jongeren die niet verbonden is met zijn wortels, en dat zijn de grootouders, krijgt geen kracht – zoals de boom zijn kracht krijgt van de wortels -en groeit slecht, groeit ziek, groeit zonder verwijzingen. Daarom moet men, als een menselijke noodzaak, de dialoog tussen de generaties zoeken. En die dialoog is bijzonder belangrijk tussen grootouders en kleinkinderen die de twee uitersten zijn.