Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Zonder twijfel erkent de christelijke zedenleer in haar eigen bijbelse wortels de bijzondere betekenis van een fundamentele beslissing, die het zedelijk leven kenmerkt en die met de vrijheid tegenover God radicaal rekening houdt. Het gaat om de beslissing van het geloof, om de gehoorzaamheid van het geloof Vgl. Rom. 16, 26 , waarbij de mens zich in zijn geheel in vrijheid aan God toevertrouwt, door zich 'aan de zich openbarende God met verstand en wil volledig te onderwerpen'. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 5 Vgl. 1e Vaticaans Concilie, 3e Zitting - Dogmatische Constitutie over het Katholieke Geloof, Dei Filius (24 apr 1870), 10 Dit geloof, dat in de liefde werkzaam is Vgl. Gal. 5, 6 , komt uit het midden van de mens, uit zijn 'hart' Vgl. Rom. 10, 10 en is en is vandaar geroepen, het goede voort de brengen in de werken Vgl. Mt. 12, 33-35 Vgl. Lc. 6, 45 Vgl. Rom. 8, 5-8 Vgl. Gal. 5, 22 . In de Decaloog staat boven de afzonderlijke geboden de fundamentele zin: 'Ik ben Jahwe, uw God..' (Ex. 20, 2), die doordat hij de veelvoudige en verschillende afzonderlijke geboden hun oorspronkelijke betekenis inprent, aan de moraal van het Verbond het karakter van totaliteit, eenheid en diepte verzekert. De fundamentele beslissing van Israël betreft dus het fundamentele gebod Vgl. Joz. 24, 14-25 Vgl. Ex. 19, 3-8 Vgl. Mi. 6, 8 . Ook de moraal van het Nieuwe Verbond wordt beheerst door de fundamentele oproep van Jezus tot 'navolging' van Hem - zo zegt Hij ook tegen de jongeman: 'Wanneer je volmaakt wilt zijn,.. kom en volg Mij!' (Mt. 19, 21) -: Op deze oproep antwoordt de leerling met een radicale beslissing. De evangelische gelijkenissen van de schat in de akker en van de kostbare parel, waarvoor iemand zijn hele bezit verkoopt, zijn welsprekende en effectieve beelden voor het radicale en onvoorwaardelijke karakter van de beslissing, die het Rijk Gods vraagt. De radicaliteit van de beslissing om Jezus na te volgen vindt een prachtige uitdrukking in zijn woorden: 'Wie zijn leven redden wil, zal het verliezen; maar wie zijn leven om mijnentwil en omwille van het evangelie verliest, zal het redden (Mc. 8, 35).

De oproep van Jezus 'kom en volg Mij' betekent de grootst mogelijke lofprijzing van de vrijheid en bevestigt tegelijkertijd de waarheid en verplichting van geloofsdaden en beslissingen, die men fundamentele optie kan noemen. Een soortgelijke hoogachting van de menselijke vrijheid ontmoeten we in de woorden van de H. Paulus: 'Jullie zijn tot vrijheid geroepen, broeders' (Gal. 5, 13). Maar de apostel verbindt daaraan onmiddellijk een ernstige vermaning: 'Alleen, neemt de vrijheid niet tot voorwendsel voor het vlees!' In deze vermaning klinken de woorden die eraan voorafgaan door: 'Christus heeft ons tot vrijheid bevrijd. Blijft dus sterk en laat u niet opnieuw het juk van de knechtschap opleggen!' (Gal. 5, 1). De apostel Paulus roept ons op tot waakzaamheid: de vrijheid wordt voortdurend door de knechtschap bedreigd. En precies dat slaat op een geloofsdaad - in de zin van een fundamentele optie - die, volgens de boven aangeduide tendensen, van de keuze van de afzonderlijke daden gescheiden wordt.