'Onder uw bescherming nemen wij onze toevlucht, heilige moeder van God'!

Om deze woorden van de antifoon uit te spreken, waarmee de kerk van Christus sedert eeuwen bidt, bevind ik mij vandaag op deze door u, O moeder, gekozen en door u bijzonder geliefde plaats.

Ik ben hier, door een bijzondere band verbonden met alle herders van de kerk, waardoor wij één lichaam en één college vormen, evenals Christus de apostelen in eenheid met Petrus wilde.

In de band van deze eenheid spreek ik de woorden van deze akte uit, waarin ik nogmaals de verwachtingen en angsten van de kerk in de hedendaagse wereld wil uitspreken.

Veertig jaar geleden, en daarna opnieuw tien jaar later, vertrouwde en wijdde uw dienaar paus Pius XII met de smartelijke ervaringen van de menselijke familie voor ogen de hele wereld en vooral de volkeren die bijzonder het voorwerp van uw liefde en zorg waren, aan uw onbevlekt hart toe.

Deze wereld van mensen en naties heb ook ik voor ogen vandaag, op het moment dat ik de overgave en toewijding wil vernieuwen, welke door mijn voorganger op de zetel van Petrus werd verricht: de wereld van het tweede millennium dat snel ten einde loopt, de hedendaagse wereld, onze wereld van vandaag!

De kerk, die zich de woorden van de Heer herinnert: 'Gaat ... en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen ... Ziet, Ik ben met u alle dagen tot aan de voleinding der wereld' (Mt. 28, 19-2O), heeft op het Tweede Vaticaans Concilie het bewustzijn van haar zending in deze wereld vernieuwd.

Daarom, O moeder van de mensen en van de volkeren, u die 'al hun lijden en hun verwachtingen kent', u die moederlijk alle strijd meevoelt tussen goed en kwaad, tussen licht en duisternis, welke de hedendaagse wereld schokt, aanvaard ons geroep dat wij bewogen door de Heilige Geest direct tot uw hart richten, en omvat met de liefde van een moeder en dienstmaagd onze menselijke wereld die wij u toevertrouwen en toewijden, vol ongerustheid over het aardse en eeuwige lot van de mensen en de volkeren.

Op bijzondere wijze geven wij u over en wijden wij u toe de mensen en de naties die deze overgave en deze toewijding bijzonder nodig hebben.

'Onder uw bescherming nemen wij onze toevlucht, heilige moeder van God'!

Versmaad onze gebeden niet in onze nood. Versmaad ze niet!

Aanvaard ons nederig vertrouwen en onze overgave!

'Zozeer heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat alwie in Hem gelooft niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben' (Joh. 3, 16).

Juist deze liefde deed de Zoon van God zichzelf toewijden: 'Omwille van hen wijd Ik Mij aan U, opdat ook zij in waarheid aan U toegewijd mogen zijn' (Joh. 17, 19). Krachtens deze toewijding zijn de leerlingen van alle tijden geroepen zich in te zetten voor het heil van de wereld, om iets bij te dragen aan het lijden van Christus ten bate van zijn lichaam dat de kerk is. Vgl. 2 Kor. 12, 15 Vgl. Kol. 1, 24

Tegenover u, moeder van Christus, tegenover uw onbevlekt hart, wil ik me vandaag samen met heel de kerk verenigen met onze Verlosser in zijn toewijding omwille van de wereld en omwille van de mensen, die alleen in zijn goddelijk hart de macht heeft vergiffenis te verkrijgen en herstel te bekomen.

De kracht van deze toewijding duurt voort in alle tijden en omvat alle mensen, volkeren en naties, en overwint alle kwaad dat de geest van de duisternis teweeg kan brengen in het hart van de mens en in zijn geschiedenis, en dat zij in feite teweeg heeft gebracht in onze tijd.

Met deze toewijding van onze Verlosser verenigt zich. door de dienst van de opvolger van Petrus, de kerk. het mystieke lichaam van Christus.

O, hoe diep voelen wij de behoefte aan toewijding omwille van de mensheid en omwille van de wereld: omwille van onze hedendaagse wereld, in eenheid met Christus zelf! In het verlossingswerk van Christus moet de wereld namelijk delen door bemiddeling van de kerk.

O, hoezeer doet ons daarom alles leed wat in de kerk en in ieder van ons ingaat tegen de heiligheid en de toewijding! Hoezeer doet het ons leed, dat de uitnodiging tot boete, tot bekering, tot gebed, niet die aanvaarding heeft ontvangen welke haar verschuldigd is!

Hoezeer doet het ons leed, dat velen zo koud aan het verlossingswerk van Christus deelnemen! Dat zo onvoldoende in ons vlees wordt aangevuld 'wat aan de verdrukkingen van de Christus ontbreekt' (Kol. I, 24). Gezegend zijn daarom alle zielen die gehoor geven aan de oproep van de eeuwige liefde! Gezegend zijn zij, die dag aan dag met onuitputtelijke edelmoedigheid uw uitnodiging aanvaarden, O moeder, om te doen wat uw Jezus zegt Vgl. Joh. 2, 5 , en de kerk en de wereld een rustig levensgetuigenis geven, dat bezield is door het evangelie. Gezegend zijt gij boven alle schepselen. dienstmaagd des Heren, die het volledigst aan deze goddelijke oproep gehoorzaamt!

Gezegend zijt gij die geheel verenigd zijt met de verlossingstoewijding van uw Zoon.

Moeder van de kerk! Verlicht het volk van God op de wegen van het geloof, de hoop en de liefde! Help ons te leven met heel de waarheid van de toewijding van Christus omwille van heel de menselijke familie in de hedendaagse wereld.

Door u de wereld, alle mensen en alle volkeren toe te vertrouwen, O moeder, vertrouwen wij u ook de toewijding zelf omwille van de wereld toe en leggen haar in uw moederlijk hart.

O onbevlekt hart! Help ons de bedreigingen overwinnen van het kwaad dat zo gemakkelijk wortel schiet in de harten van de mensen van vandaag en dat in zijn enorme gevolgen reeds op onze tijd drukt en de wegen van de toekomst lijkt af te sluiten!

Van honger en oorlog, verlos ons!

Van kernoorlog, van een onberekenbare zelfvernietiging en van alle soorten oorlog, verlos ons!

Van zonden tegen het leven van de mens vanaf zijn eerste ogenblikken, verlos ons!

Van haat en van vernedering van de waardigheid van de kinderen van God, verlos ons!

Van elke soort onrechtvaardigheid in het sociale, nationale en internationale leven, verlos ons!

Van het gemak om de geboden van God met voeten te treden, verlos ons!

Van de zonden tegen de Heilige Geest, verlos ons! Aanvaard, O moeder van Christus, deze noodkreet die geladen is met het lijden van alle mensen! Geladen met het lijden van hele samenlevingen!

Moge zich in de geschiedenis van de wereld nogmaals de oneindige kracht van de barmhartige liefde openbaren! Moge zij het kwaad tot staan brengen! Moge zij de gewetens omvormen! Moge zich in uw onbevlekt hart voor allen het licht van de hoop openbaren!

Ik wil nog een bijzonder gebed tot u richten, O moeder, die de angsten en zorgen van uw kinderen kent. Ik bid u in een vurige en ontroerde smeekbede uw voorspraak aan te wenden voor de vrede in de wereld, voor de vrede onder de volkeren die op verschillende plaatsen tegenover elkaar staan om nationale belangen en onder elkaar daden van bloedig onrechtmatig geweld aanwenden.

Ik bid u in het bijzonder, dat de vijandelijkheden ophouden welke reeds vele dagen twee grote landen verscheuren in de wateren van de zuidelijke Atlantische Oceaan en smartelijke verliezen aan mensenlevens hebben veroorzaakt. Geef dat eindelijk een rechtvaardige en eervolle oplossing wordt gevonden tussen de twee partijen, niet alleen voor het geschil dat hen verdeelt en met onoverzienbare gevolgen bedreigt, maar ook en vooral voor het herstel van een waardiger en dieper verstandhouding onder hen, welke past bij hun geschiedenis, hun beschaving en hun christelijke tradities.

Moge het ernstige en zorgwekkende geschil weldra zodanig worden overwonnen en beëindigd, dat ook mijn voorgenomen pastorale reis naar Groot Brittannië op gelukkige wijze kan worden verwezenlijkt, niet alleen opdat aan mijn persoonlijk verlangen wordt voldaan, maar ook aan die van allen die vurig naar deze reis uitzien en die haar met zoveel inspanning en met heel hun hart hebben voorbereid.