Luis F. Kard. Ladaria S.J. - 14 juli 2020
Sommige gespecialiseerde vormen van behandeling vereisen speciale aandacht en vaardigheden van zorgverleners om de beste medische behandeling te kunnen bieden vanuit een ethisch oogpunt, waarbij we altijd in gedachten houden dat we mensen in hun specifieke pijnsituatie benaderen.
Om de pijn van de patiënt te verlichten, wordt in de anastetie medicijnen gebruikt die een onderdrukking van het bewustzijn kunnen veroorzaken (sedatie). Een diep religieus besef kan de patiënt in staat stellen om pijn te ervaren als een speciaal offer aan God voor de Verlossing Vgl. Paus Pius XII, Toespraak, Over drie godsdienstig zedelijke vraagstukken inzake anesthesie naar aanleiding van het Negende Nationaal Congres van de "Società Italiana di Anestesiologia", Le IXe Congres National - Over de anesthesie (25 feb 1957) Vgl. Congregatie voor de Geloofsleer, Verklaring over euthanasie, Iura et Bona (5 mei 1980), 3 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Over de christelijke zin van het menselijke lijden, Salvifici doloris (11 feb 1984), 19, maar de Kerk pleit voor de toelaatbaarheid van sedatie als onderdeel van de zorg die aan de patiënt wordt geboden, zodat het einde van het leven in de grootst mogelijke vrede en in de beste interne omstandigheden kan plaatsvinden. Dit geldt ook voor behandelingen die het tijdstip van overlijden versnellen (palliatieve sedatie aan het einde van het leven), Vgl. Paus Pius XII, Toespraak, Tot het congres van het "Collegium Internationale Neuro-Psycho-Farmacologicum" te Rome, over de zedelijke normen bij het gebruik van nieuwe methoden en middelen, Vous n'avez pas voulu - Over nieuwe methoden en middelen in de Neuro-psycho-farmacologie (9 sept 1958) Vgl. Congregatie voor de Geloofsleer, Verklaring over euthanasie, Iura et Bona (5 mei 1980), 3 Vgl. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 2779 Vgl. Dicasterie ter Bevordering van de Gehele Menselijke Ontwikkeling, Nieuw Handvest voor de werkers in de gezondheidszorg (6 feb 2017), 155 die altijd, voor zover mogelijk, op basis van het Patiëntenbesluit worden toegepast. Vanuit pastoraal oogpunt is het raadzaam om te zorgen voor de geestelijke voorbereiding van de patiënt, zodat hij of zij bewust de dood bereikt als een ontmoeting met God. Vgl. Paus Pius XII, Toespraak, Over drie godsdienstig zedelijke vraagstukken inzake anesthesie naar aanleiding van het Negende Nationaal Congres van de "Società Italiana di Anestesiologia", Le IXe Congres National - Over de anesthesie (25 feb 1957) Vgl. Congregatie voor de Geloofsleer, Verklaring over euthanasie, Iura et Bona (5 mei 1980), 3 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de waarde en de onaantastbaarheid van het menselijk leven, Evangelium Vitae (25 mrt 1995), 65 Het gebruik van pijnstillers maakt dus deel uit van de zorg voor de patiënt, maar elke toediening die direct en opzettelijk de dood veroorzaakt is een daad van euthanasie en is onaanvaardbaar. Vgl. Paus Franciscus, Toespraak, Tot de deelnemers aan het congres bij gelegenheid van 70 jarig bestaan van de Katholieke Vereniging van Italiaanse artsen - Aula Paulus VI, Abortus, euthanasie en ivf zijn "zonden tegen God" (15 nov 2014), 5 Sedatie moet daarom als direct doel de intentie om te doden uitsluiten, ook al kan het de reeds onvermijdelijke dood beïnvloeden. Vgl. Paus Pius XII, Toespraak, Over drie godsdienstig zedelijke vraagstukken inzake anesthesie naar aanleiding van het Negende Nationaal Congres van de "Società Italiana di Anestesiologia", Le IXe Congres National - Over de anesthesie (25 feb 1957), 35 Vgl. Paus Pius XII, Toespraak, Over drie godsdienstig zedelijke vraagstukken inzake anesthesie naar aanleiding van het Negende Nationaal Congres van de "Società Italiana di Anestesiologia", Le IXe Congres National - Over de anesthesie (25 feb 1957), 16 Vgl. Congregatie voor de Geloofsleer, Verklaring over euthanasie, Iura et Bona (5 mei 1980), 3 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de waarde en de onaantastbaarheid van het menselijk leven, Evangelium Vitae (25 mrt 1995), 65 Vgl. Dicasterie ter Bevordering van de Gehele Menselijke Ontwikkeling, Nieuw Handvest voor de werkers in de gezondheidszorg (6 feb 2017), 154
Hier is opheldering nodig met betrekking tot de pediatrische context: in het geval van een kind dat niets kan begrijpen, zoals een pasgeboren baby, mag men niet de fout maken aan te nemen dat het kind de pijn kan verdragen en accepteren als er manieren zijn om deze te verzachten. Daarom is het een medische plicht om te werken aan het zoveel mogelijk verminderen van het lijden van het kind, zodat het in vrede kan komen bij een natuurlijke dood en zoveel mogelijk de liefdevolle aanwezigheid van artsen en vooral van het gezin kan waarnemen.