Paus Franciscus - 4 oktober 2020
Deze liefde, die het spirituele hart van de politiek vormt, is altijd een voorkeursliefde voor diegenen die het meest hulpbehoevend zijn; zij vormt de basis van alles wat wij voor hen doen. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De ontwikkeling van de mens en de samenleving
Twintig jaar na Populorum Progressio van Paus Paulus VI, Sollicitudo Rei Socialis (30 dec 1987), 42 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de waarde en de onaantastbaarheid van het menselijk leven, Evangelium Vitae (25 mrt 1995), 11 Alleen een door de naastenliefde verruimde blik kan de waardigheid van anderen erkennen en zo is het ook mogelijk om de armen in hun waardigheid te erkennen en te waarderen, hen in hun identiteit en cultuur te respecteren, en hen zo daadwerkelijk in de samenleving te integreren. Die blik is de kern van de authentieke geest van de politiek. De wegen die zich van daaruit openen, zijn niet die van een zielloos pragmatisme. Het doet ons beseffen dat
"het schandaal van de armoede niet kan aangepakt worden door het uitstippelen van controlestrategieën die de armen alleen maar kalmeren en tam en ongevaarlijk maken. Hoe triest is het om te zien dat onder de dekmantel van de zogenaamde altruïstische werken, de ander gereduceerd wordt tot passiviteit!" Paus Franciscus, Toespraak, Oude Synodeaula - Vaticaan, Tot een delegatie van de Internationale ontmoeting van volks bewegingen (28 okt 2014)
Nieuwe wegen van zelfexpressie en maatschappelijke participatie zijn meer dan nodig. Gepaste vorming moet die ondersteunen zodat iedere mens zijn of haar eigen toekomst vorm kan geven. Ook hier zien we het belang van het subsidiariteitsbeginsel dat onlosmakelijk met het solidariteitsbeginsel verbonden is.
