Aan de geachte heer Kiko Argüello, mevrouw Carmen Hernandez en de eerwaarde heer Mario Pezzi:

Naar aanleiding van uw gesprekken met de “Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Sacramentsleer” over de viering van de allerheiligste Eucharistie binnen de gemeenschappen van het Neocatechumenaat moet ik u, overeenkomstig de afspraken uit de bijeenkomst van 11 november 2005, informeren over de besluiten van de Heilige Vader.

Bij het vieren van de heilige Mis moet het Neocatechumenaat de, door de Kerk goedgekeurde, liturgische voorschriften stipt ten uitvoer brengen. Met betrekking tot bepaalde onderwerpen heeft hij zijn richtlijnen en verduidelijkingen als volgt benadrukt:

Zie ook:

Bij plaatsing (5-1-2005) is deze brief nog niet vrijgegeven op de website van het Vaticaan.

Zondag is de “H. Paus Johannes Paulus II - Apostolische Brief
Dies Domini
Over de heiliging van de zondag
(31 mei 1998)” zoals de dienaar van God, paus Johannes Paulus II, in zijn H. Paus Johannes Paulus II - Apostolische Brief
Dies Domini
Over de heiliging van de zondag
(31 mei 1998) duidelijk heeft gemaakt. Daarom moet het Neocatechumenaat in dialoog treden met de plaatselijke bisschop om aan te geven dat het Neocatechumenaat, ook voor wat betreft de liturgische vieringen, deel uitmaakt van de parochie. De gemeenschappen van het Neocatechumenaat moeten minstens één zondag per maand de heilige Mis van de parochiegemeenschap bijwonen.

Het commentaar vóór de lezingen moet kort zijn. Ingestemd moet worden met de uiteenzetting in de “Congregatie voor de Goddelijke Eredienst
Institutio Generalis Missalis Romani
Algemene Inleiding op het Romeins Missaal (26 maart 1970)” Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, Algemene Inleiding op het Romeins Missaal, Institutio Generalis Missalis Romani (26 mrt 1970), 105.128. nrs. 105 en 128 en in het voorwoord van de “Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Ordo Lectionum Missae
Ordening voor de lezingen van de Mis - Editio typica altera
(21 januari 1981)” Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Ordening voor de lezingen van de Mis - Editio typica altera, Ordo Lectionum Missae (21 jan 1981), 15.19.38.42. nrs. 15, 19, 38 en 42.

De preek is, qua aard en belangrijkheid, voorbehouden aan de priester of de diaken Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 767. § 1. De juiste plaatsen en methoden, voor de sporadische bijdragen van gelovige leken aan getuigenissen, staan omschreven in de interdicasteriële instructie “Congregatie voor de Clerus
Ecclesiae de mysterio
Het mysterie van de Kerk - Interdicasteriële Instructie over enige vragen betreffende de medewerking van lekengelovigen aan het dienstwerk van de priesters
(15 augustus 1997)” die in “specifieke vorm” door Paus Johannes Paulus II is goedgekeurd en gepubliceerd op 15 augustus 1997. In dit document moeten paragraaf Congregatie voor de Clerus
Ecclesiae de mysterio
Het mysterie van de Kerk - Interdicasteriële Instructie over enige vragen betreffende de medewerking van lekengelovigen aan het dienstwerk van de priesters
(15 augustus 1997) en Congregatie voor de Clerus
Ecclesiae de mysterio
Het mysterie van de Kerk - Interdicasteriële Instructie over enige vragen betreffende de medewerking van lekengelovigen aan het dienstwerk van de priesters
(15 augustus 1997) van {hoofdstuk 2, artikel 3} als volgt worden gelezen:

§ 2 – “Een korte instructie ter verduidelijking van de liturgie is toegestaan en bij uitzondering, tijdens het vieren van de Eucharistie op bijzondere dagen (voor seminaristen, voor de zieken), mogen enkele getuigenissen worden afgelegd voorzover deze vallen binnen de liturgische normen en voorzover deze daadwerkelijk als illustratie dienen voor de reguliere preek van de celebrerende priester. Deze instructies en getuigenissen mogen geen aanleiding geven tot verwarring met de preek.
§ 3 - “De mogelijkheid tot ‘dialoog’ gedurende de preek Vgl. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Directorium voor de Eucharistievieringen met kinderen, Directorium de Missis cum pueris (1 nov 1973), 48 kan door de celebrerende priester af en toe, om daarmee bepaalde onderwerpen te verduidelijken, met prudentie worden toegepast maar hij kan daarmee zijn plicht om te preken niet “overdragen” op anderen.

Ook moet men zorgvuldig aandacht besteden aan de Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Redemptionis Sacramentum
Het Sacrament van de verlossing - Wat nageleefd en vermeden dient te worden met betrekking tot de allerheiligste Eucharistie
(25 maart 2004).

Ingevolge de reeds verleende pauselijke dispensatie en in afwachting van verdere instructie, is het aan het Neocatechumenaat toegestaan om, voor wat betreft het uitbrengen van de vredesgroet, de reeds ingeslagen weg te vervolgen.

Met betrekking tot de wijze van het ontvangen van de Communie krijgt het Neocatechumenaat een overgangsperiode van maximaal 2 jaar om over te schakelen van de gebruikelijke manier bij de gemeenschappen (zittend aan een gedekte tafel, die midden in de kerk de plaats overneemt van het daarvoor bedoelde altaar op het priesterkoor) op de normale manier van het te communie gaan. Dit betekent dat het Neocatechumenaat moet beginnen met het Lichaam en Bloed van Christus uit te delen volgens de liturgische voorschriften.

Het Neocatechumenaat moet ook de overige Eucharistische gebeden uit het missaal hanteren en zich niet alleen beperken tot Eucharistisch gebed II.

Kort samengevat is het Neocatechumenaat, tijdens het vieren van de heilige mis, verplicht om de goedgekeurde liturgische voorschriften te volgen, rekening houdend met het hierboven in punt 1 t/m 6 gestelde.

In het bewustzijn dat de Kerk van de Heer veel genade heeft ontvangen door de vele activiteiten van de Neocatechumenale Weg, maak ik van deze gelegenheid gaarne gebruik om mijn genegenheid aan u kenbaar te maken.

+ Kardinaal Francis Arinze
Prefect