H. Paus Johannes Paulus II - 8 december 2004
De vrede bevorderen door het kwade te overwinnen door het goede, dat vereist een zorgvuldige beschouwing van het algemeen welzijn 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 26. Het algemeen welzijn wordt in brede krlng opgevat als "het totaal van die sociale voorwaarden waardoor zowel groepen als enkelingen hun eigen volmaaktheid vollediger en vlugger kunnen bereiken" en de sociale en politieke implicaties daarvan. Wanneer het algemeen welzijn op alle niveaus wordt bevorderd, wordt de vrede bevorderd. Kan een mens ooit volledige vervulling vinden zonder zijn sociale natuur te erkennen, dat wil zeggen, zijn 'zijn met en voor anderen'? Het algemeen welzijn is nauw met hem verbonden. Het houdt nauw verband met iedere uitingsvorm van zijn sociale natuur: de familie, groepen, verenigingen, steden, regio's, landen en de gemeenschap van volken en naties. Ieder mens is op enigerlei wijze geroepen om zich in te zetten voor het algemeen welzijn, voortdurend bedacht op het belang van anderen alsof het zijn eigen belang was. Deze verantwoordelijkheid geldt in het bijzonder de politieke autoriteiten op alle niveaus, aangezien zij geroepen zijn om dat samenstel van sociale voorwaarden te scheppen dat de mensen in staat stelt tot en aanmoedigt in de integrale ontwikkeling van hun eigen persoon. Vgl. H. Paus Johannes XXIII, Encycliek, Moderne ontwikkeling van het sociale leven en de christelijke beginselen, Mater et Magistra (15 mei 1961)
Het algemeen welzijn eist daarom respect voor en de integrale bevordering van de mens en zijn fundamentele rechten, evenals respect voor en bevordering van de rechten van volken op universeel vlak. In dit verband merkte het Tweede Vaticaans Concilie op dat "uit de onderlinge afhankelijkheid, die met de dag groter wordt en zich over de gehele wereld uitstrekt, volgt, dat het algemeen welzijn heden steeds meer algemeen wordt en dus rechten en plichten insluit die op de gehele mensheid betrekking hebben". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 26 Het belang van de mensheid als geheel, inclusief de toekomstige generaties, vraagt om werkelijke internationale samenwerking, waaraan ieder land zijn bijdrage moet leveren.
In bepaalde beperkte visies op de mensheid wordt het algemeen welzijn vaak voorgesteld als een puur sociaaleconomische staat van welzijn die iedere transcendente dimensie mist, waarmee het meteen van zijn diepste betekenis wordt ontdaan. Het algemeen welzijn heeft juist wel een transcendente dimensie, want God is het uiteindelijke doel van zijn schepselen. Vgl. H. Paus Johannes XXIII, Encycliek, Moderne ontwikkeling van het sociale leven en de christelijke beginselen, Mater et Magistra (15 mei 1961) Christenen weten dat Jezus volledig licht geworpen heeft op de vraag hoe het ware algemeen welzijn van de mensheid kan worden bereikt. De geschiedenis beweegt zich naar Christus toe en vindt in Hem haar culminatiepunt: vanwege Christus, door Christus en voor Christus kan iedere menselijke realiteit tot volledige vervulling in God worden gebracht.
