Vanuit het standpunt van de meer volmaakte actieve deelname (ten zeerste aanbevolen door het Tweede Vaticaanse Concilie, Constitutie over de H. Liturgie 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963), in de lijn van de pausen Benedictus XIV en Pius XII) geldt algemeen dat de gelovigen in staat worden gesteld om in de Mis de H. Hosties te kunnen nuttigen, die in dezelfde Mis geconsacreerd zijn. Deze lijn wordt doorgezet in na-conciliaire documenten, bijv. in  Congregatie voor de Riten, Voorschriften over het bewaren van de H. Reserve, Ritus Servandus (27 jan 1965), 7 Congregatie voor de Riten, Over de Eredienst van de Eucharistie, Eucharisticum Mysterium (25 mei 1967), 31 Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Algemeen Statuut van het Romeins Missaal - Editio typica tertio 2002 / emendata 2008, Institutio Generalis Missalis Romani (18 mrt 2002), 85 Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Het Sacrament van de verlossing - Wat nageleefd en vermeden dient te worden met betrekking tot de allerheiligste Eucharistie, Redemptionis Sacramentum (25 mrt 2004), 89 Ook voor de oecumene heeft deze volmaakte actieve deelname een groot belang, zie bijv. Congregatie voor de Oosterse Kerken, Instructie over de toepassing van de liturgische voorschriften uit Canoniek wetboek van de Oosterse Kerken (6 jan 1996), 61 De directe consequentie van deze kerkelijke lijn is dat de voorraad van de H. Reserve doorgaans vrij klein is.

Een groter aantal H. Hosties is echter nodig voor kerken waar geen Eucharistie wordt gevierd, maar wel communievieringen worden gehouden; maar ook daar kan de H. Reserve doorgaans beperkt blijven tot één zondagsviering bij afwezigheid van een priester, omdat de diaken of gebedsleider in de Nederlandse situatie verondersteld wordt wel aan de zondagse Eucharistie deel te nemen en daarvandaan de H. Hosties meeneemt voor een communieviering op de zondag in een andere kerk waar geen zondagse Eucharistieviering plaatsvindt. Vgl. Nederland, Beleidsnota bij de ‘Instructie over enige vragen betreffende de medewerking van lekengelekengelovigen', Meewerken in het pastoraat (10 sept 1999). 6.1.4 Vgl. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Directorium voor de viering van de zondagse eredienst zonder priester, Christi Ecclesia (2 juni 1988), 47

In de kerkelijke richtlijnen omtrent de duur van het bewaren van de H. Reserve wordt voornamelijk uitgegaan van het consumabel blijven en van het vermijden van gevaar voor bederf. De derde na-conciliaire instructie over de toepassing van de Constitutie over de Liturgie geeft aan dat het Brood niet oneetbaar mag worden Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, Derde instructie voor de juiste toepassing van de Constitutie over de Liturgie, Liturgicae instaurationes (15 sept 1970), 5 en het canoniek recht geeft aan dat er geen gevaar van bederf mag zijn. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 924 Daarom moeten H. Hosties frequent worden vernieuwd. De frequentie is afhankelijk van de juiste samenstelling en klimatologische condities, met name vochtigheid en temperatuur. Vgl. Congregatie voor de Riten, Instructio de quibus vitandis et observandis circa SS.mam Eucharistiam (26 mrt 1929). "Ab humido vel a nimio rigido aëre sint defensa: humore siquidem exstante, facile hostiae marcescunt, algore autem friabiles fiunt"

In de gewone omstandigheden van Nederlandse kerken en kapellen is het gevaar voor bederf van de Hosties heel gering, en kunnen de (kleine) Hosties vrij lang bewaard worden. Nu de coronamaatregelen ca. één maand duren, lijkt er voorlopig nog geen reden om de H. Reserve te verkleinen door ingrijpende maatregelen.

In verschillende Europese landen klinken geluiden voor een versoepeling m.b.t. publieke liturgische vieringen en wordt nagedacht over mogelijkheden om gelovigen toch te laten communiceren met inachtneming van de vereiste maatregelen van afstand en hygiëne. Wanneer het huidige strikte verbod op publieke vieringen nog maanden zal aanhouden, kan overwogen worden dat de geconsacreerde Hosties door de celebrerende priesters gedurende een aantal Eucharistievieringen worden genuttigd na de nuttiging van de in dezelfde Mis geconsacreerde Hostie. Een begraven of doen verzinken van H. Hosties gaat in tegen de waardigheid van het H. Sacrament en is geenszins nodig. De partikels in het sacrarium met water vermengd neerlaten is eerder van toepassing wanneer een zieke na het communiceren moet braken.