COMPENDIUM VAN DE SOCIALE LEER VAN DE KERK
(Soort document: Pauselijke Raad "Justitia et Pax")
26 oktober 2004
De natuur verschijnt als een instrument in de handen van de mens, een realiteit die hij voortdurend moet manipuleren, in het bijzonder met behulp van de technologie. Vertrekkend van de veronderstellingen - die fout bleken - dat er een ongelimiteerde kwantiteit aan energie en bruikbare bronnen voorhanden is, dat het mogelijk is om ze snel herbruikbaar te maken en dat de negatieve gevolgen van de exploitatie van de natuurlijke orde gemakkelijk kan worden gecompenseerd, heeft er zich snel een reductionistische visie verspreid die de natuurlijke wereld begrijpt in mechanistische termen en de ontwikkeling in termen van consumptie; het op de eerste plaats stellen van het doen en het hebben, eerder dan het zijn, veroorzaakt ernstige vormen van menselijke vervreemding
Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De ontwikkeling van de mens en de samenleving
Twintig jaar na Populorum Progressio van Paus Paulus VI, Sollicitudo Rei Socialis (30 dec 1987), 28.
Een dergelijke houding is niet afkomstig van wetenschappelijk en technologisch onderzoek, maar van een sciëntistische en technocratische ideologie die ertoe neigt om dergelijk onderzoek te conditioneren. De wetenschap en de techniek elimineren met hun vooruitgang niet de behoefte aan transcendentie en zijn niet op zich de oorzaak van een verergerend secularisme dat leidt tot nihilisme. Samen met de vooruitgang van de wetenschap en de techniek nemen vragen naar de betekenis ervan toe en groeit de nood om de transcendente dimensie van de menselijke persoon en van de schepping zelf te respecteren.