26 oktober 2004
Met elk volk correspondeert gewoonlijk een natie, maar omwille van verschillende redenen vallen nationale grenzen niet altijd samen met etnische grenzen. Vgl. H. Paus Johannes XXIII, Encycliek, Vrede op aarde, Pacem in Terris (11 apr 1963), 75-77 Op die manier ontstaat het vraagstuk van de minderheden, dat historisch gezien de oorzaak is geweest van talrijke conflicten. Het magisterium bevestigt dat de minderheden groepen vormen met welomschreven rechten en plichten. Op de eerste plaats heeft een minderheid recht op bestaan: "Dit recht kan op verschillende manieren miskend worden, met inbegrip van de extreme situaties waarin haar het bestaan via openlijke of indirecte vormen van genocide wordt ontzegd". H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Wereldvredesdag 1989, Om vrede te maken moet men respect hebben voor de minderheden (8 dec 1988), 5 Bovendien hebben minderheden het recht hun cultuur te behouden, met inbegrip van hun taal, en het recht om hun godsdienstige overtuigingen te bewaren, met inbegrip van het beoefenen van de cultus. In het gewettigd streven naar het doen respecteren van hun rechten, kunnen minderheden worden gedreven door het nastreven van een grotere autonomie of zelfs van onafhankelijkheid; in dergelijke delicate omstandigheden vormen dialoog en onderhandeling de aangewezen weg om vrede te bewerkstelligen. In elk geval is het nemen van toevlucht tot terrorisme onverdedigbaar en het brengt schade toe aan de zaak die wordt beoogd. Minderheden zijn ook gebonden aan plichten, op de eerste plaats het nastreven van het algemeen welzijn van de staat waarin zij leven. In het bijzonder "heeft een minderheidsgroep de plicht om de vrijheid en de waardigheid van al zijn leden te bewerkstelligen en om de beslissing van iedereen te respecteren, zelfs indien iemand zou beslissen om de cultuur van de meerderheid over te nemen". H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Wereldvredesdag 1989, Om vrede te maken moet men respect hebben voor de minderheden (8 dec 1988), 11
