Over VERZOENING EN BEKERING spreken, betekent: de mannen en vrouwen die in deze tijd leven er toe opwekken opnieuw aandacht te schenken aan de woorden waarmee onze Zaligmaker en Meester, Jezus Christus, Zijn prediking begonnen is, en deze in eigentijdse taal om te zetten: „Bekeert u en gelooft in het evangelie” (Mc. 1, 15), dat is: aanvaardt de blijde boodschap van de liefde, van de aanneming tot kinderen van God, en derhalve van de broederlijkheid.

Waarom brengt de Kerk dit onderwerp en deze uitnodiging opnieuw onder de aandacht?

De bekommernis om de hedendaagse mens en zijn wereld beter te leren kennen en te verstaan en om de ingewikkelde problematiek die op hem betrekking heeft tot een oplossing te brengen, om zijn geheim te ontsluieren en om de kiemen van goed en kwaad die in hem werkzaam zijn te onderscheiden, brengen al sinds lang velen ertoe om deze mens en zijn wereld tot voorwerp van onderzoek te maken. Dit te onderzoeken is eigen aan geschiedkundigen en sociologen, aan wijsgeren en godgeleerden, aan psychologen en humanisten, aan dichters en mystici. Vooral echter is deze onderzoekende houding, verbonden met bezorgdheid maar tegelijk vol hoop, eigen aan herders.

Daarvan getuigt elke bladzijde van de zo belangrijke herderlijke of pastorale constitutie van het Tweede Vaticaans Concilie die begint met de woorden vreugde en hoop, 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Gaudium et Spes
Over de Kerk in de wereld van deze tijd
(7 december 1965), met name haar rijke en diepgaande inleiding. Daarvan getuigen ook een aantal documenten die mijn vereerde voorgangers in hun wijsheid en herderlijke liefde hebben uitgevaardigd, voorgangers wier lichtend pontificaat door de historische en profetische gebeurtenis van dat oecumenisch Concilie gekenmerkt werd.

Nu valt ook het oog van de herders, evenals dat van anderen, op het feit dat de hedendaagse wereld en mensheid, naast andere karakteristieken, helaas gekenmerkt wordt door veel ernstige en betreurenswaardige verdeeldheid.