H. Paus Johannes Paulus II - 2 december 1984
Ook de mensen van deze tijd, blootgesteld als zij zijn aan het gevaar om elk besef van zonde te verliezen en soms aan de bekoring tot de weinig christelijke gedachte van de zondeloosheid, hebben het nodig om weer de vermaning van de heilige Johannes te horen, die als het ware tot ieder afzonderlijk gericht is: "Als wij beweren zonder zonde te zijn, bedriegen wij onszelf en woont de waarheid niet in ons", (1 Joh. 1, 8) ja zelfs: "de hele wereld ligt in de macht van de Boze". (1 Joh. 5, 19) Iedereen dus wordt door de stem van de goddelijke Waarheid vermaand om zijn geweten realistisch te onderzoeken en te belijden dat hij "met schuld belast geboren werd", zoals we in de psalm Miserere zeggen. Vgl. Ps. 51, 7
Toch kunnen de mensen van deze tijd, die door angst en wanhoop worden geplaagd, zich laten opbeuren door de goddelijke belofte die hun de hoop geeft op een volledige verzoening.
Het mysterie van de Godsliefde immers, is van Gods kant die barmhartigheid waaraan onze Heer en Vader - ik herhaal het nog eens - eindeloos rijk is. Vgl. Ef. 2, 4 Zoals ik het in de encycliek over de goddelijke barmhartigheid Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de Goddelijke Barmhartigheid, Dives in Misericordia (30 nov 1980), 8.15 heb gezegd: zij is een liefde die sterker is dan zonde en dood. Wanneer wij merken dat de liefde waarmee God ons bejegent, voor onze zonde geen halt houdt, niet terugwijkt voor onze beledigingen maar veeleer nog toeneemt in zorgzaamheid en grootsheid van hart; wanneer wij zien dat deze liefde zo ver is gegaan dat zij het lijden en de dood teweegbracht van het Woord dat is vlees geworden en dat het op zich nam ons te verlossen door met Zijn Bloed de schuld te voldoen, dan stort ons hart zich uit in deze belijdende woorden: "Ja werkelijk, God is rijk aan erbarmen", en zullen we zelfs bevestigen: "De Heer is barmhartigheid".
Het mysterie van de Godsliefde is de weg, door de goddelijke barmhartigheid geopend, naar een verzoend leven.
