Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De godgewijden zijn ertoe geroepen, in de universele kerk zuurdeeg te zijn van de missionaire gemeenschap, juist vanwege het feit dat de veelsoortige charisma’s van de verschillende instituten door de Heilige Geest zijn geschonken met het oog op het welzijn van het gehele Mystieke Lichaam, aan de opbouw waarvan ze moeten bijdragen. Vgl. 1 Kor. 12, 4-11 Het is niet zonder betekenis dat de liefde de ”weg is die verheven is boven alles” (1 Kor. 12, 31), de werkelijkheid die ”de grootste” (1 Kor. 13, 13) is van alle. De liefde brengt alle verschillen tot harmonische eenheid en geeft aan allen de kracht om elkaar in hun apostolische ijver te steunen. Juist dit wordt beoogd door de bijzondere band die de verschillende vormen van godgewijd leven en de sociëteiten van apostolisch leven bindt met de opvolger van Petrus in zijn dienst aan de eenheid en de missionaire universaliteit. De geschiedenis van de spiritualiteit bewijst de providentiële rol van deze band als garantie voor het bewaren van het eigen karakter van het godgewijde leven en het bevorderen van de missionaire verspreiding van het evangelie. De wijde verspreiding van de boodschap van het evangelie, het feit dat de kerk in veel gebieden van de wereld hecht is geworteld, de christelijke lente die in de jonge kerken aanbreekt, zouden – zoals de synodevaders hebben vastgesteld – ondenkbaar zijn zonder de bijdrage van talrijke instituten van godgewijd leven en van vele sociëteiten van apostolisch leven. In de loop der eeuwen hebben ze de band met de opvolgers van Petrus hecht bewaard, en dezen vonden in hen de edelmoedige bereidheid om zich aan de missionaire arbeid van de kerk te wijden, een bereidheid die in sommige omstandigheden heldhaftigheid vroeg.

Zo wordt het wezenskenmerk van universaliteit en verbondenheid zichtbaar dat de instituten van godgewijd leven en de sociëteiten van apostolisch leven typeert. Doordat ze vanwege hun speciale relatie met het Petrusambt niet binnen het kader van een diocees vallen, staan ze ook in dienst van de samenwerking tussen de verschillende particuliere kerken Vgl. Congregatie voor de Geloofsleer, Brief aan de Bisschoppen van de Katholieke Kerk over enkele aspecten van de Kerk als Communio., Communionis notio (28 mei 1992), 16 waarbinnen zij de ‘uitwisseling van gaven’ doeltreffend kunnen bevorderen, en kunnen bijdragen tot een inculturatie van het evangelie die het rijke bezit van alle volken uitzuivert, verheft en in zich opneemt. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 13 Ook vandaag blijkt uit het grote aantal roepingen tot het godgewijde leven in de jonge kerken, dat dit leven binnen de katholieke eenheid duidelijk beantwoordt aan wat er bij de verschillende volken en culturen aan verwachtingen leeft.