Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Veel van de kerkgemeenschappen in het Amazonegebied hebben enorme problemen met het bijwonen van de eucharistieviering. Soms duurt het niet alleen maanden, maar zelfs enkele jaren voordat een priester kan terugkeren naar een gemeenschap om de Eucharistie te vieren, het sacrament van de verzoening aan te bieden of de zieken in de gemeenschap te zalven.

Wij waarderen het celibaat als een gave van God H. Paus Paulus VI, Encycliek, Over het priestercelibaat, Sacerdotalis Caelibatus (24 juni 1967), 1 voor zover deze gave de missionaire leerling, gewijd aan het priesterschap, in staat stelt zich volledig te wijden aan de dienst van het Heilig Volk van God. Het stimuleert de pastorale naastenliefde en we bidden dat er veel roepingen zijn die het celibatair priesterschap beleven. We weten dat deze discipline 'niet wordt geëist door de aard van het priesterschap' 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het leven en dienst van de priester, Presbyterorum Ordinis (7 dec 1965), 16, hoewel er veel praktische redenen voor zijn. In zijn encycliek over het celibaat van de priesters handhaafde de heilige Paulus VI deze wet en gaf hij theologische, geestelijke en pastorale motivaties die deze wet ondersteunen. In 1992 bevestigde de postsynodale exhortatie van Johannes Paulus II over de priesteropleiding deze traditie in de Latijnse Kerk Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Ik zal u herders geven - N.a.v. de Bisschoppensynode over de priesteropleidingen, Pastores Dabo Vobis (25 mrt 1992), 29

In aanmerking genomen dat de legitieme verscheidenheid de gemeenschap en de eenheid van de Kerk niet schaadt, maar deze juist tot uitdrukking brengt en dient Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 23 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de Oosterse Kerken, Orientalium Ecclesiarum (21 nov 1964), 6, getuigenis aflegt van de pluraliteit van de bestaande riten en disciplines, stellen wij voor dat het bevoegde gezag, in het kader van 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Lumen Gentium
Over de Kerk
(21 november 1964), criteria en bepalingen vaststelt om priesters te wijden als geschikte en gerespecteerde mannen van de gemeenschap met een legitiem gevormd en stabiel gezin, die een vruchtbaar permanent diaconaat hebben gehad en een adequate vorming voor het priesterschap ontvangen, teneinde het leven van de christelijke gemeenschap in stand te houden door middel van de prediking van het Woord en de viering van de Sacramenten in de meest afgelegen gebieden van het Amazonegebied. In dit verband waren sommigen voorstander van een meer universele benadering van het onderwerp.

179 Synodevaders stemmend: placet - 128; non placet - 41 -> met 71,5 % van de stemmen aangenomen.

Zie ook:

N.v.d.r.: Deze passage lijkt uitdrukking te geven afstand te doen, niet alleen van een lange traditie in de Latijnse Kerk, ook al wordt gesuggereerd dat het alleen regionaal toegepast moet worden terwijl het feitelijk Kerkbreed zal uitwerken (zoals de zinsnede “sommigen voorstander zijn van een meer universele benadering” en de Synode in Rome gehouden werd en niet in de regio zelf), maar ook het wezen van het Sacrament van het Priesterschap aantast, ja zelfs van het Allerheiligst Sacrament des Altaars zelf.

• Bericht Tekst over celibaat van Benedictus gepubliceerd op Duitse site
• Bericht Excerpten uit “Uit de grond van ons hart” - Emeritus Paus Benedictus XVI en Kardinaal Sarah UPDATE
• Bericht Emeritus Paus Benedictus en Kardinaal Sarah verdedigen het priestercelibaat
• Dossier Celibaat