Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

U hebt, dierbare broeders en zusters, het perspectief van de hoop in het middelpunt gezet van deze Katholiekendag: verdiept u goed in de gelijkenis van Christus over de verloren zoon. Zij is door en door realistisch. Het perspectief van de hoop is daar ten nauwste verbonden met de weg van de bekering. Mediteer over alles wat tot deze weg hoort: het gewetensonderzoek, het berouw met het vaste voornemen zich te beteren, de belijdenis met de boete. Vernieuw in u de waardering voor dit sacrament dat immers ook ‘Sacrament van de Verzoening’ wordt genoemd. Het is nauw verbonden met het sacrament van de eucharistie, het sacrament van de liefde: de biecht bevrijdt ons van het kwaad, de eucharistie schenkt ons gemeenschap met het hoogste goed.

Neem de verplichtende uitnodiging van de Kerk ernstig om iedere zondag de heilige Mis mee te vieren. Daar mag u, samen met de gemeenschap, steeds weer de Vader ontmoeten en het geschenk van Zijn liefde ontvangen, de heilige communie, het Brood van onze hoop. Geef vanuit deze krachtbron aan heel uw zondagsbeleving een vorm die past bij de dag die aan de Heer is gewijd. Want aan Hem behoort ons leven toe, Hem past onze aanbidding. Dan kan ook door de week uw godverbondenheid levendig blijven en al wat u doet tot een christelijk getuigenis worden.

Dat alles ligt als betekenis in de woorden: ’Ik wil opstaan en naar mijn vader gaan’. Een dieper en tegelijk eenvoudiger programma van onze hoop laat zich niet denken Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de Goddelijke Barmhartigheid, Dives in Misericordia (30 nov 1980), 5.6.