• Database vol kerkelijke documenten
  • Geloofsverdieping
  • Volledig in het Nederlands
  • Beheerd door vrijwilligers

Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

x

We kennen de moeilijkheden waarmee onze wereld de strijd aanbindt. Het weefsel van de betrekkingen in gezin en maatschappij lijkt steeds meer te verslijten en er verspreidt zich een neiging om in zichzelf en zijn persoonlijke belangen opgesloten te raken, met ernstige gevolgen voor de “grote en beslissende kwestie van de eenheid in de mensenfamilie en haar toekomst”. Paus Franciscus, Brief, Aan de president van de Pauselijke Academie voor het Leven b.g.v. de 25e verjaardag van de oprichting ervan, Humana Communitas (6 jan 2019), 2 Er tekent zich een dramatische paradox af. Juist nu de mensheid de wetenschappelijke mogelijkheden bezit om te komen tot een eerlijk verdeeld welzijn volgens het gebod van God, zien we daarentegen een versterking van de conflicten en een toename van de ongelijkheid. De mythe van de vooruitgang volgens de filosofie van de Verlichting neemt in betekenis af en de opeenstapeling van de mogelijkheden die wetenschap en techniek ons hebben verschaft leidt niet altijd tot de resultaten waarop gehoopt werd. Inderdaad, aan de ene kant hebben de technische ontwikkelingen het ons mogelijk gemaakt problemen op te lossen die enkele jaren geleden nog onoverkomelijk waren en we zijn de onderzoekers die dergelijke resultaten mogelijk gemaakt hebben dankbaar; aan de andere kan zijn er moeilijkheden en dreigingen  die soms sluipender zijn dan die van voorheen aan het licht gekomen. Het “kunnen doen” brengt het gevaar mee dat niet meer gezien wordt wie het doet en voor wie men het doet. Het technocratische systeem dat gebaseerd is op het criterium van de doeltreffendheid beantwoordt niet aan de diepste vragen die de mens zichzelf stelt. En al is het dan aan de ene kant onmogelijk om het zonder de hulpbronnen te stellen, aan de andere kant legt dit systeem zijn logica op aan hen die ze gebruiken. Toch is de techniek een kenmerk van het menselijke wezen. Men moet haar niet zien als een kracht die de mens vreemd en vijandig is, maar als een voortbrengsel van zijn vindingrijkheid, waardoor hij kan voorzien in de eisen die het leven stelt, voor zichzelf en voor de anderen. Het is dus een typisch menselijke manier om de wereld te bewonen. Maar de huidige ontwikkeling van de technische mogelijkheden brengt een gevaarlijke betovering met zich mee: in plaats van voor het menselijke leven de hulpmiddelen te leveren die de zorg ervoor verbeteren, lopen we het gevaar dat we het leven overlaten aan de logica van de voorzieningen die beslissen over de waarde ervan. Die omkering mondt uit in kwalijke resultaten: de machine blijft er niet bij om geheel alleen zichzelf  te besturen, maar gaat uiteindelijk de mens besturen. Zo wordt de menselijke rede teruggebracht tot een redelijkheid die is losgemaakt van haar effecten en die niet meer als menswaardig gezien mag worden.

Document

Naam: ROBOTETHIEK – MENSEN, MACHINES EN GEZONDHEID
Tot de deelnemers aan de 25ste Algemene vergadering van de Pauselijke Academie voor het Leven - Sala Clementina
Soort: Paus Franciscus - Toespraak
Auteur: Paus Franciscus
Datum: 25 februari 2019
Copyrights: © 2019, Libreria Editrice Vaticana / Stg. Medische Ethiek / Nederlandse Bisschoppenconferentie
Vert. uit het Italiaans: dr. J.A. Raymakers; alineaverdeling en -nummering: redactie
Bewerkt: 7 november 2019

Referenties naar dit document

 
Geen documenten gevonden!

Opties

Internetadres
Print deze pagina
Dit document bestellen
Startpagina van dit document
Referenties naar dit document
Referenties vanuit dit document
RK Documenten wordt mogelijk gemaakt door donaties van gebruikers.
© 1999 - 2024, Stg. InterKerk, Schiedam, test