• Database vol kerkelijke documenten
  • Geloofsverdieping
  • Volledig in het Nederlands
  • Beheerd door vrijwilligers

Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

x
De altijddurende en onoplosbare band van het huwelijk heeft de eerste vader van het mensengeslacht, onder aansporing van de Heilige Geest, verkondigd, als hij zei: "Dit is been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees. Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten om zich te binden aan zijn vrouw en zij zullen één vlees zijn". (Gen. 2, 23)(Mt. 19, 5)(Ef. 5, 31)

Dat door deze band echter alleen maar twee worden verbonden en aaneengesmeed, heeft Christus de Heer nog duidelijker geleerd, als Hij die laatste woorden, als van God uitgaand, herhaalde en zei: "daarom zijn zij niet langer twee, één vlees als zij geworden zijn" (Mt. 19, 6) en tegelijk heeft Hij deze standvastige band (nexus), die door Adam al zolang is verkondigd, met de volgende worden bevestigd: "Wat aldus God verbonden heeft, mag de mens niet scheiden." (Mt. 19, 6)(Mc. 10, 9).

De genade echter, welke deze natuurlijke liefde vervolmaakt, en de onlosmakelijke eenheid bevestigt en de beide echtlieden heiligt, heeft Christus zelf - Stichter en Voltooier van de vereringwaardige sacramenten - door Zijn lijden voor ons verdiend. Wat Paulus de apostel aanduidt, zeggende: "Mannen hebt uw vrouwen lief, zoals Christus de Kerk lief heeft gehad en Zich voor haar heeft overgeleverd" (Ef. 5, 25) Daarop aansluitend: "Dit geheim is zó groot, ik spreek echter met betrekking tot Christus en met betrekking tot de Kerk." (Ef. 5, 32)

Omdat derhalve het huwelijk volgens de wet van het Evangelie door middel van Christus de oude echtelijke verbindingen door genade overtreft hebben onze heilige vaderen, de Concilies en de gehele kerkelijke overlevering (traditio) altijd geleerd, dat zij rechtmatig onder de Sacramenten van het Nieuwe Verbond geteld moet worden.

 

Tegen dit alles hebben dwaze mensen in deze tijd op ongezonde wijze,- niet alleen een valse mening over dit vereringwaardig Sacrament aangehangen, maar ook naar hun gewoonheid, onder aanwending van het Evangelie, de vrijheid van het vlees ingevoerd, en niet zonder grote schade voor de christengelovigen -, vaak schriftelijk en mondeling beweerd wat vreemd is aan de Katholieke opvatting en vreemd is aan de bewaarde gewoonte vanaf de tijd van de apostelen.

De heilige en algemene Synode meent - hun lichtzinnigheid tegemoetkomend - de meest beruchte ketterijen en dwalingen van eerder genoemde schismatici te moeten uitroeien, opdat hun verderfelijke besmetting niet meer mensen naar zich toe trekt.

Deze anathema worden uitgevaardigd tegen de ketters zelf en tegen hun dwalingen.

Document

Naam: SESSIO XXIV - DOCTRINA DE SACRAMENTO MATRIMONII
24e Zitting - Leer over het Sacrament van het Huwelijk
Soort: Concilie van Trente
Datum: 11 november 1563
Copyrights: © 2005, Stg. InterKerk (werkvertaling vanuit het Latijn)
Bewerkt: 22 oktober 2021

Opties

Internetadres
Print deze pagina
Dit document bestellen
Startpagina van dit document
Inhoudsopgave van dit document
Referenties naar dit document
Referenties vanuit dit document
RK Documenten wordt mogelijk gemaakt door donaties van gebruikers.
© 1999 - 2025, Stg. InterKerk, Schiedam, test