11 november 1563
Als iemand zegt:
het huwelijk is geen werkelijk (vere) en eigenlijk (proprie) één van de zeven Sacramenten van de wet van het Evangelie , door Christus de Heer ingesteld, maar iets wat door mensen in de Kerk is uitgevonden, noch dat het genade verleent,
hij zij verdoemd.
Omdat derhalve het huwelijk volgens de wet van het Evangelie door middel van Christus de oude echtelijke verbindingen door genade overtreft hebben onze heilige vaderen, de Concilies en de gehele kerkelijke overlevering (traditio) altijd geleerd, dat zij rechtmatig onder de Sacramenten van het Nieuwe Verbond geteld moet worden.
Tegen dit alles hebben dwaze mensen in deze tijd op ongezonde wijze,- niet alleen een valse mening over dit vereringwaardig Sacrament aangehangen, maar ook naar hun gewoonheid, onder aanwending van het Evangelie, de vrijheid van het vlees ingevoerd, en niet zonder grote schade voor de christengelovigen -, vaak schriftelijk en mondeling beweerd wat vreemd is aan de Katholieke opvatting en vreemd is aan de bewaarde gewoonte vanaf de tijd van de apostelen.
De heilige en algemene Synode meent - hun lichtzinnigheid tegemoetkomend - de meest beruchte ketterijen en dwalingen van eerder genoemde schismatici te moeten uitroeien, opdat hun verderfelijke besmetting niet meer mensen naar zich toe trekt.
Deze anathema worden uitgevaardigd tegen de ketters zelf en tegen hun dwalingen.