Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

In de periode die volgde op het Tweede Vaticaans Concilie heeft de Kerk ook, op verschillende manieren en met grotere of kleinere snelheid, broederlijke betrekkingen hersteld met de Oude Kerken van het Oosten die de dogmatische formuleringen van de Concilies van Efese en Chalcedon afwezen. Al deze Kerken hebben officiële waarnemers gestuurd naar het Tweede Vaticaans Concilie; hun patriarchen hebben ons vereerd met hun bezoeken, en de bisschop van Rome is in staat geweest om zich met hen te onderhouden als met broeders die, na een lange tijd, elkaar vol vreugde weer ontmoeten.

Het herstel van broederlijke betrekkingen met de Oude Kerken van het Oosten getuigt van het christelijke geloof in situaties die vaak vijandig en tragisch zijn. Dit is een concreet teken van de wijze waarop we verenigd zijn in Christus ondanks historische, politieke, sociale en culturele barrières. En juist inzake de christologie hebben wij samen met de patriarchen van sommige van deze Kerken ons gemeenschappelijke geloof in Jezus Christus, ware God en ware mens, kunnen belijden. Paus Paulus VI eerbiedwaardiger gedachtenis tekende in deze zin verklaringen met Zijne Heiligheid Shenouda III, de Koptisch-orthodoxe paus en patriarch Vgl. Secretariaat voor eenheid der Christenen, Gemeenschappelijke verklaring van zijne Heiligheid Paus Paulus VI en Zijne Heiligheid Shenouda III, Paus van Alexandrië en Patriarch van de zetel van de H. Marcus van Alexandrië (10 mei 1973) en met Zijne Zaligheid Jacoub III, de Syrisch-orthodoxe patriarch van Antiochië Vgl. Secretariaat voor eenheid der Christenen, Gezamenlijke Verklaring van Zijne Heiligheid Paus Paulus VI en Zijne Zaligheid Mar Ignatius Jacoub III, patriarch van de Kerk van Antiochië van de Syriërs en van het hele Oosten (27 okt 1971). AAS 63 (1971),814-815 Zelf kon ik deze christologische overeenstemming bekrachtigen en daaruit de consequenties trekken: voor de ontwikkeling van de dialoog met de paus Shenouda Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de afgevaardigden van de Koptisch-orthodoxe Kerk (2 juni 1979). AAS 71 (1971), 1000-1001 en voor pastorale samenwerking met de Syrische patriarch van Antiochië, Mar Ignatius Zakka II was Vgl. Pauselijke Raad ter bevordering vd Eenheid vd Christenen, Gezamenlijke Verklaring van Paus Johannes Paulus II en de Syrisch-orthodoxe Patriarch van Antiochië van de Syriërs en van het hele Oosten, Moran Mar Ignatius Zakka I Iwas (23 juni 1984). Insegnamenti VII/1, 1902-1906

Toen de eerbiedwaardige patriarch van de Ethiopische Kerk, Aboena Paulos, mij bezocht in Rome op 11 juni 1993, onderstreepten we samen de diepe gemeenschap die tussen onze beide Kerken bestaat: "Wij delen het geloof dat door de apostelen is overgeleverd, alsook dezelfde sacramenten en hetzelfde in de apostolische opvolging gewortelde ambt (...) Bovendien kunnen we vandaag bevestigen dat we het ene geloof in Christus hebben, ook al was dit lange tijd een bron van verdeeldheid tussen ons". H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot Zijne Heiligheid Aboena Paulos, patriarch van de orthodoxe Kerk van Ethiopië (11 juni 1993). L'Osservatore Romano, 11-12 juni 1993, 4.

Kortgeleden heeft de Heer me de grote vreugde geschonken dat ik een Pauselijke Raad ter bevordering vd Eenheid vd Christenen
Gemeenschappelijke Christologische Verklaring tussen de katholieke Kerk en de Assyrische Kerk van het Oosten (11 november 1994) kon tekenen met de Assyrische patriarch van het Oosten, Zijne Heiligheid Mar Dinkha IV, die met dit doel verkoos mij te bezoeken in Rome in november 1994. Rekening houdend met de verschillende theologische formuleringen waren we in staat om samen het ware geloof in Christus te belijden. Vgl. Pauselijke Raad ter bevordering vd Eenheid vd Christenen, Gemeenschappelijke Christologische Verklaring tussen de katholieke Kerk en de Assyrische Kerk van het Oosten (11 nov 1994). L'Osservatore Romano, 12 november 1994, 1 Ik wil mijn vreugde over dit alles uitdrukken in de woorden van Heilige Maagd: "Mijn ziel prijst hoog de Heer" (Lc. 1, 46).