Paus Franciscus - 6 januari 2019
Vandaag de dag loopt de passie voor wat uitgesproken menselijk is en voor de hele menselijke familie, tegen ernstige belemmeringen aan. De vreugden van gezinsbanden en het sociaal samenleven lijken aanzienlijk afgenomen. Onderling wantrouwen tussen individuen en volkeren wordt gevoed door een buitensporig najagen van eigenbelang en intense rivaliteit, die zelfs gewelddadig kan worden. De kloof tussen de zorg voor het eigen welzijn en de voorspoed van de gehele menselijke familie lijkt zich te verbreden tot het punt van volledige verdeeldheid. In de Encycliek Paus Franciscus - Encycliek
Laudato Si
Wees geprezen - over de zorg voor het gemeenschappelijke huis
(24 mei 2015), wees ik op de noodtoestand waarin onze verhouding met de geschiedenis van de aarde en haar volkeren zich bevindt. Deze alarmerende toestand is het gevolg van de geringe aandacht die aan het doorslaggevende wereldprobleem van de eenheid van de menselijke familie en haar toekomst wordt besteed. De afbrokkeling van deze gevoeligheid onder invloed van wereldse krachten van conflict en oorlog neemt wereldwijd toe in een tempo dat veel hoger is dan dat van de productie van goederen. We hebben het hier over een ware cultuur - het zou passender zijn te spreken over een anti-cultuur - van onverschilligheid ten opzichte van de gemeenschap: vijandig voor mannen en vrouwen en samenspannend met de arrogantie van de welvaart.