H. Paus Johannes Paulus II - 25 januari 1984
De Gebedsweek voor de Eenheid van de Christenen wordt steeds eensgezinder gevierd onder katholieken, orthodoxen en protestanten. Ze is nu over de hele wereld verbreid. Moge de Heer dit unanieme smeekgebed verhoren en de oprechte inspanningen tot studie en dialoog vruchtbaar maken, die onder de Christenen worden gedaan voor het herstel van de volle eenheid. De eenheid blijft altijd een gave van God, omdat ze de vergeving van de zonden, de reiniging van de harten en de deelneming aan het goddelijk leven insluit. Maar ook zijn de inspanningen van de mens vereist en de volharding op een weg die 'door de genade van de Heilige Geest' 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 1 is ingeslagen.
Van jaar tot jaar doet de bidweek ons, behalve de moeilijkheden die nog overblijven, ook de goede vorderingen in de oecumenische eengezindheid vaststellen. En het hart wordt verwarmd door vreugde en de geest wordt versterkt door hoop. Danken wij er God voor.
Dit jaar heeft de Gemengde commissie van vertegenwoordigers van de Katholieke Kerk en de Wereldraad van Kerken, dat het thema kiest en de teksten voor het jaarlijks gebed voor de eenheid samenstelt, opgemerkt, dat 'de opmerkelijke theologische overeenkomsten over de aard van de christelijke eenheid, het doopsel en de eucharistie, het ambt en het gezag in de kerk' in het licht worden gesteld. Dit is een bron van diepe vreugde voor ieder die werkelijk gelooft in de ene, heilige, katholieke en apostolische kerk. De moeizame weg naar de eenheid welke door Christus is gewild voor zijn leerlingen, wordt zo een concrete uitdrukking van de gemeenschappelijke wil de Heer tot het uiterste te gehoorzamen.
In dit vooruitzicht moet men met steeds grotere innigheid volharden in het gebed, het oecumenisch handelen bekrachtigen en het streven naar de volle eenheid versterken.
