Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Het eerste niveau waarop synodaliteit beoefend wordt, is de lokale Kerk. "De Kerk wordt op een buitengewone manier zichtbaar in de volle en actieve deelname van het hele heilige volk van God aan deze liturgische vieringen, vooral aan dezelfde eucharistie, aan het ene gebed, bij het ene altaar waar de bisschop vooraan staat, omringd door zijn presbyterium en de dienaars." 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 41 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het herderlijk ambt van de bisschoppen in de Kerk, Christus Dominus (28 okt 1965), 11

De banden van geschiedenis, taal en cultuur, waaraan interpersoonlijke communicatie en de symbolische uitdrukking ervan vorm geven en het gezicht bepalen, geven in het concrete leven de voorkeur aan de uitoefening van een synodale stijl en vormen de basis voor een effectieve missionaire bekering. In de lokale Kerk incarneert het christelijke getuigenis zich in specifieke menselijke en sociale situaties, waardoor een indringende activering van synodale structuren ten dienste van de zending mogelijk wordt. Zoals paus Franciscus benadrukte: "Alleen in de mate dat deze organismen verbonden blijven met de 'basis' en uitgaan van de mensen, van de dagelijkse problemen, kan een synodale Kerk beginnen vorm te krijgen." Paus Franciscus, Toespraak, Aula Paulus VI, Viering van de 50e verjaardag van de oprichting van de Bisschoppensynode (17 okt 2015), 4