2 maart 2018
In de synodale roeping van de Kerk is het charisma van de theologie geroepen om een specifieke dienst te bewijzen. Het omvat het luisteren naar het Woord van God, het sapiëntiële, wetenschappelijke en profetische geloofsverstaan, de onderscheiding van de tekenen des tijds in het licht van het evangelie en de dialoog met de maatschappij en de culturen in dienst van de verkondiging van het evangelie. Samen met de geloofservaring en het contempleren van de waarheid door het gelovige volk en de prediking door de herders draagt de theologie bij tot het steeds dieper doordringen in het evangelie. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 8 Bovendien: "Zoals elke christelijke roeping is het theologenambt zowel persoonlijk als gemeenschappelijk en collegiaal van karakter". Internationale Theologische Commissie, Theologie vandaag: perspectieven, principes en criteria (29 nov 2011), 45 De kerkelijke synodaliteit verplicht de theologen er ook toe om op een synodale manier aan theologie te doen en de bekwaamheid te ontwikkelen om te luisteren, te dialogeren en de veelheid en verscheidenheid aan benaderingen en bijdragen te onderscheiden en te integreren.