2 maart 2018
De vernieuwing van het synodale leven van de Kerk vereist de activering van procedures voor de consultatie van het hele volk van God. "De praktijk van het raadplegen van de gelovigen is niet nieuw in het leven van de Kerk. In de Kerk van de middeleeuwen werd daarvoor een Romeins rechtsbeginsel gebruikt: Quad omnes tangit, ab omibus tractari et approbari debet (dat wil zeggen, wat iedereen aangaat moet door iedereen besproken en goedgekeurd worden). In alle drie domeinen van het kerkelijke leven (geloof, sacramenten, bestuur) was de traditie een combinatie van een hiërarchische structuur met een concreet regime van samenwerking en overeenstemming, en dat werd beschouwd als een apostolische praktijk of een apostolische traditie" Internationale Theologische Commissie, "Sensus Fidei" in het Leven van de Kerk (10 juni 2014), 122 Dit axioma wordt niet begrepen in de zin van conciliarisme op kerkelijk niveau, noch van parlementarisme op politiek niveau. In plaats daarvan helpt het te denken in termen van het uitoefenen van synodaliteit in de schoot van de kerkelijke gemeenschap.