Inleiding:

Louis François Auguste, kardinaal de Rohan-Chabot, aartsbisschop van Besançon, streeft naar het bevorderen van wijsheid en eenheid in doctrine voor allen die in zijn diocees de leiding hebben over zielen; omdat sommigen van hen de morele theologie van de zalige Alfonso M. de Liguori bestrijden en verbieden omdat hij te laks is, gevaarlijk voor redding en in strijd met de degelijke moraal, vraagt hij de Heilige Penitentiaire om zich uit te spreken en legt hen de twijfels van een professor in de theologie (namelijk van de heer Gousset) voor om beantwoord te worden.

Vraag 1:

Kan een leraar in de heilige theologie de posities ondersteunen en met zekerheid leren die de zalige Alfonsus de Liguori in zijn morele theologie leert?

Vraag 2:

Of een biechtvader zich zorgen moet maken wanneer hij, bij de uitoefening van zijn taak in de biechtstoel, de posities van de zalige Alfonsus van Liguori volgt om de enkele reden dat de Heilige Stoel niets in zijn werken heeft gevonden die het verdienen om gecensureerd te worden?.

De biechtvader van deze vraag leest waarschijnlijk het werk van de zalige juist om te weten wat zijn leer is, zonder nader onderzoek van de gegevens en de motivering van de verschillende posities waarop het gebaseerd is; hij denkt integendeel, dat het juist voorzichtig is terug te vallen op een doctrine die niets bevat dat gecensureerd moet worden en dus gezond, veilig, en op geen enkele wijze in strijd is met de heiligheid van het Evangelie.

Antwoord (bevestigd door Paus Gregorius XVI op 22 juli 1831):

Aangaande vraag 1:

Ja

Aangaande vraag 2:

Nee, gezien de bedoeling van de Heilige Stoel met de goedkeuring van de geschriften van de dienaar van God en in het licht van de heiligverklaring.