En omdat in dit goddelijk offer wat in de Mis wordt voltrokken, dezelfde Christus tegenwoordig is en op onbloedige wijze wordt geofferd, Hij die op het altaar van het kruis Zichzelf op bloedige wijze heeft opgedragen Vgl. Heb. 9, 14.27 leert de heilige Synode dat dit offer een waarachtig verzoeningsoffer is, Canon 3 en dat wij daardoor, als wij met een oprecht hart, oprecht geloof, met vrees en achting, berouwvol en boetvaardig tot God naderen, de "barmhartigheid bekomen en de genade vinden tot hulp op het juiste ogenblik" (Heb. 4, 16). Immers door dit heilig Misoffer verzoend, geeft de Heer de genade en het geschenk van de boete en vergeeft Hij nog zo grote misstappen en zonden. De offergave (hostia) is immers één en dezelfde, diezelfde, die zichzelf aan het kruis heeft geofferd, offert zich nu door het dienstwerk (ministerium) van de priester; alleen de wijze van offeren is verschillend.

De vruchten van dit offer (namelijk die op bloedige wijze) worden op overvloedige wijze ontvangen door het onbloedig offer. Het zij verre, dat dit offer (op bloedige wijze) afbreuk gedaan wordt op wat voor manier dan ook door het ander (het onbloedige offer) Canon 4! Daarom wordt het niet alleen voor de zonden, straffen en tot genoegdoening en andere noden van de levenden opgedragen, maar wordt het ook rechtmatig opgedragen voor de overledenen, die in Christus gestorven zijn, maar nog niet volledig gereinigd zijn, volgens de overlevering van de apostelen. Canon 3