Paus Franciscus - 13 december 2017
Er bestaan spijtig genoeg christelijke gemeenschappen die op zondag de Mis niet kunnen beleven; maar toch worden ook zij opgeroepen om op die dag in de Naam van de Heer samen te bidden, het Woord van God te beluisteren en het verlangen naar de Eucharistie levend te houden.
Sommige geseculariseerde samenlevingen hebben de christelijke zin voor de zondag, verlicht door de Eucharistie, verloren. Dat is erg spijtig! In een dergelijke context is het belangrijk dit bewustzijn nieuw leven in te blazen en zo de betekenis van het feest terug te brengen, de betekenis van de vreugde, van de parochiegemeenschap, van de solidariteit, van de rust die ziel en lichaam vernieuwt. Vgl. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 2177-2188 De Eucharistie leert ons, zondag na zondag, over al deze waarden. Daarom heeft het Tweede Vaticaans Concilie willen beklemtonen:
“De zondag is derhalve de oudste en eerste feestdag, die aan de vroomheid van de gelovigen met zoveel nadruk moet worden voorgehouden, dat het ook een dag wordt van vreugde en vrij zijn van arbeid.” 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 106