Het gebed is een gave van de genade, maar veronderstelt steeds een vastbesloten antwoord van onze kant, want wie bidt strijdt tegen zichzelf, tegen de mentaliteit van de omgeving en vooral tegen de Verleider, die alles doet om hem af te leiden van het gebed. De strijd van het gebed kan niet losgemaakt worden van de vooruitgang in het geestelijk leven. Men bidt zoals men leeft, omdat men leeft zoals men bidt.

Zie ook:
Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997)

Naast onjuiste opvattingen erover, zijn er velen die menen dat zij geen tijd hebben om te bidden, en dat bidden geen nut heeft. Degenen die wel bidden kunnen ontmoedigd raken ten overstaan van de moeilijkheden en de schijnbare mislukkingen. Om deze hindernissen te overwinnen, zijn de nederigheid, het vertrouwen en de volharding noodzakelijk.

Zie ook:
Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997)
Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997)

De gebruikelijke moeilijkheid bij ons gebed is de verstrooiing. Zij leidt de aandacht van God af, en kan ook aan het licht brengen waaraan wij gehecht zijn. Ons hart moet dan nederig terugkeren naar de Heer. Het gebed wordt dikwijls belaagd door de dorheid. Wordt zij overwonnen, dan wordt het mogelijk in geloof bij de Heer te blijven, ook zonder voelbare vertroosting. De lusteloosheid (acedia) is een vorm van geestelijke luiheid, die te wijten is aan de verslapping van de waakzaamheid en aan de verwaarlozing van het hart.

Zie ook:
Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997)
Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997)

Ons kinderlijk vertrouwen wordt op de proef gesteld wanneer wij het gevoel hebben niet te worden verhoord. Dan moeten wij ons afvragen of God voor ons een Vader is, wiens wil wij proberen te doen, of eenvoudigweg een middel om te verkrijgen wat wij willen. Wanneer ons gebed zich verenigt met dat van Jezus, weten wij dat Hij ons veel meer geeft dan deze of die gave: de heilige Geest, die ons hart verandert.

Zie ook:
Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997)
Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997)

Bidden is altijd mogelijk, omdat de tijd van de christen de tijd is van de verrezen Christus die "met ons is alle dagen" (Mt. 28, 20). Gebed en christelijk leven zijn dan ook onafscheidelijk.

"Een frequent en vurig gebed is mogelijk op de markt of op een eenzame wandeling. Het is mogelijk in uw zaak terwijl u koopt en verkoopt, het is ook mogelijk als u in de keuken bezig bent." (H. Johannes Chrysostomos)

Zie ook:
Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997)
Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997)

Zo wordt het priesterlijk gebed van Jezus bij het laatste avondmaal genoemd. Jezus, de hogepriester van het nieuwe verbond, richt het tot de Vader, wanneer het uur gekomen is van zijn “doortocht” (Pasen), het uur van zijn offer.

Zie ook:
Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997)
Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997)
Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997)