Het geestelijk welzijn van de gelovigen vereist een goede afbakening niet alleen van de diocesen, maar ook van de kerkprovincies en maakt zelfs de oprichting van kerkelijke gebieden gewenst; want hierdoor zal men beter kunnen voorzien in de behoeften van het apostolaat volgens de sociale en plaatselijke omstandigheden en zullen er gemakkelijker en vruchtbaarder contacten worden gelegd tussen de bisschoppen onderling, tussen hen en de metropolieten en ook de andere bisschoppen van het land, tussen de bisschoppen en de burgerlijke autoriteiten.