Paus Franciscus - 19 maart 2016
Het Evangelie nodigt er veeleer toe uit te kijken naar de balk in zijn eigen oog Vgl. Mt. 7, 5 , en als Christenen mogen wij niet de voortdurende uitnodiging van het Woord van God negeren de woede niet te voeden: “Laat u niet overwinnen door het kwade” (Rom. 12, 21) en “Laten we niet moede worden het goede te doen” (Gal. 6, 9). De kracht van de agressiviteit die losbarst, voelen is één ding en iets anders is hieraan toe te geven, toelaten dat het een permanente houding wordt: “Wordt toornig, maar zondigt niet. De zon mag over uw toorn niet ondergaan” (Ef. 4, 26). Daarom mag men de dag nooit eindigen zonder in het gezin vrede te sluiten.
"En hoe moet ik vrede sluiten? Knielen? Nee! Alleen een klein gebaar, zo maar een klein iets en de harmonie in het gezin keert terug. Een liefkozing zonder woorden is voldoende. Eindig nooit de dag in het gezin zonder vrede te sluiten" Paus Franciscus, Audiëntie, Sint Pietersplein, Het gezin - 14. De drie woorden (13 mei 2015), 5
De innerlijke reactie ten opzichte van hinder die door de ander wordt veroorzaakt, zou vóór alles moeten zijn: in het hart te zegenen, het goede voor de ander te wensen, God te vragen dat Hij hem bevrijdt en geneest: “Zegent elkander, opdat gij de zegen verwerft waartoe zij geroepen zijt” (1 Pt. 3, 9). Als wij tegen een kwaad moeten strijden, laten wij dat dan doen, maar laten wij altijd ‘nee’ zeggen tegen innerlijk geweld.
