Paus Franciscus - 4 december 2015
Credere – Welke motie van het hart heeft u aangezet om juist het thema van de barmhartigheid te belichten? Wat is volgens u in de huidige situatie van de wereld en de Kerk dringend nodig?
Paus Franciscus – Het thema van de barmhartigheid springt in het leven van de Kerk sterk naar voor sinds Paulus VI. Het is Johannes Paulus II die het nadrukkelijk belichtte met de encycliek H. Paus Johannes Paulus II - Encycliek
Dives in Misericordia
Over de Goddelijke Barmhartigheid
(30 november 1980), de heiligverklaring van zuster Faustina en de instelling van het feest van de Goddelijke Barmhartigheid in het Paasoctaaf. In deze lijn heb ik gevoeld dat de Heer als het ware verlangt om aan de mensen Zijn barmhartigheid te tonen. Het is dus niet iets dat mij voor de geest kwam, maar iets dat een eerder recente traditie opneemt, al heeft zij altijd bestaan. En ik gaf mij rekenschap dat iets diende te gebeuren om deze traditie verder te zetten.
Mijn eerste Angelus als paus, ging over Gods barmhartigheid en bij die gelegenheid heb ik over een boek gesproken over de barmhartigheid dat mij tijdens het conclaaf door kardinaal Walter Kasper aangeboden was; en ook tijdens mijn eerste homilie als paus, op zondag 17 maart, in de parochie van de H. Anna, heb ik over de barmhartigheid gesproken. Het was geen strategie, het kwam vanuit mijn binnenste: de Heilige Geest wil iets. Het is evident dat de wereld van vandaag barmhartigheid, medelijden nodig heeft, dat wil zeggen “mede lijden”. Wij zijn slecht nieuws gewoon, wreed nieuws, de ergste wreedheden die Gods Naam en Leven beledigen. De wereld heeft er nood aan te ontdekken dat God Vader is, dat barmhartigheid bestaat, dat wreedheid niet de weg is, dat veroordeling niet de weg is, omdat de Kerk soms zelf een harde lijn volgt, dat zij in de bekoring valt een harde lijn te volgen, in de bekoring uitsluitend morele normen te benadrukken, maar er zijn zo veel mensen die buiten blijven staan!
Dit Kerkbeeld kwam mij voor de geest: als een veldhospitaal tijdens de strijd; het is de waarheid: hoeveel gekwetste en vernietigde mensen! Gewonden dienen verzorgd te worden, geholpen om te genezen, zonder hen te onderwerpen aan onderzoeken van hun cholesterol. Ik geloof dat wij in de tijd van de barmhartigheid leven. Wij zijn allemaal zondaars, wij dragen allemaal een last van binnen. Ik heb gevoeld dat Jezus de deur van Zijn hart wil open zetten, dat de Vader Zijn barmhartig binnenste wil tonen en dat Hij daarom de Geest zendt: om ons in beweging te brengen en door elkaar te schudden. Het is het jaar van de vergeving, het jaar van de verzoening. Enerzijds zien wij de wapenhandel, de wapenproductie die doodt, het vermoorden van onschuldigen op de wreedste manieren, uitbuiting van mensen, van minderjarigen, van kinderen: wij beleven een heiligschennis tegen de mensheid, omdat de mens heilig is, hij is het beeld van de levende God. Zie, de Vader zegt: stop en komt tot Mij! Dat is wat ik in de wereld zie.