H. Paus Paulus VI - 23 juni 1964
Na deze beschouwingen over het verleden en het heden richten Wij thans het oog op de toekomst. Ook daar vertonen zich aan Onze blik een aantal ernstige problemen en grote gebeurtenissen.
Laten Wij deze toespraak besluiten met een kort woord over één dezer problemen en over één dezer evenementen die in de naaste toekomst onze aandacht vragen.
Het ernstige probleem, waarover ieder spreekt, is dat der geboorteregeling, het probleem dat handelt over: enerzijds de bevolkingstoename en anderzijds de huwelijksmoraal. Dit is een buitengewoon moeilijk vraagstuk omdat het raakt aan de bronnen van het menselijk leven; omdat het gaat om gevoelens en belangen die direct verband houden met de man-vrouw verhouding. Het is een uitermate gecompliceerd en delicaat probleem. De Kerk heeft een open oog voor de vele aspecten die deze kwestie heeft, waaronder het aspect betreffende de echtgenoten, betreffende hun vrijheid, hun geweten, hun liefde en hun plicht zeker de voornaamste plaats inneemt. Daarnaast moet de Kerk het probleem ook van haar kant benaderen uitgaande van de Wet Gods die zij vertolkt, die zij predikt en verdedigt. En de Kerk zal deze Wet moeten verkondigen in het licht van de wetenschappelijke, sociale en psychologische waarheid die in deze laatste tijden het onderwerp is geweest van uitgebreide studie en uitvoerige documentatie.
Het zal noodzakelijk zijn met grote aandacht zowel de theoretische als de praktische ontwikkeling van dit vraagstuk te volgen. En de Kerk is hier volop mee bezig; de kwestie wordt bestudeerd, zo uitvoerig en zo grondig, zo eerlijk en zo serieus als een materie van zo'n groot gewicht verdient.
Wij hopen deze studie, die verricht wordt in samenwerking met vele deskundige geleerden, binnenkort af te sluiten. Vervolgens hopen Wij spoedig daarna de conclusies openbaar te maken in een vorm die Ons, in verband met het behandelde onderwerp en het gestelde doel, als de meest geschikte voorkomt. Wij willen intussen echter in alle openbaarheid verklaren dat Wij tot nu toe niet voldoende argumenten aanwezig achten om de normen die aangaande deze kwestie door Paus Pius XII zijn bepaald, als verouderd en dus niet langer geldig, te beschouwen. Zij blijven dus van kracht totdat Wij Ons in geweten verplicht achten ze te wijzigen. In een zo ernstige zaak is het van het grootste belang dat alle katholieken een en dezelfde richtlijn volgen, de richtlijn die door het gezag der Kerk bepaald wordt. Wij achten het daarom nuttig er op aan te dringen dat niemand zich aanmatige een standpunt te verkondigen dat afwijkt van thans geldende norm.
