
24 oktober 2015
RELATIO FINALIS - SYNODE 2015 | |||
► | DE ZENDING VAN HET GEZIN | ||
► | Gezin, voortplanting, opvoeding | ||
► | Het doorgeven van het leven |
De aanwezigheid van de talrijke gezinnen in de Kerk is een zegen voor de christelijke gemeenschap en voor de maatschappij, daar het openstaan voor het leven een intrinsieke eis is van de huwelijksliefde. In dit licht brengt de Kerk haar grote dankbaarheid tot uitdrukking jegens de gezinnen die kinderen ontvangen, hen opvoeden, met liefde omgeven en het geloof doorgeven, in het bijzonder de meest broze en door de aanwezigheid van een handicapte getekende gezinnen. Deze kinderen, die zijn geboren met bijzondere behoeften, trekken de liefde van Christus aan en vragen aan de Kerk hen te bewaren als een zegening. Helaas is er een mentaliteit wijd verbreid die het voortbrengen van het leven alleen maar terugbrengt tot een beloning van het individu of van het paar. Factoren van economische, culturele en opvoedkundige orde oefenen een soms bepalende invloed uit en dragen zo bij tot een sterke daling van het geboortecijfer die de maatschappelijke structuur verzwakt, de betrekking tussen de generaties in gevaar brengt en de blik op de toekomst onzekerder maakt. Ook op dit gebied moet men uitgaan van het luisteren naar de mensen en rekenschap geven van de schoonheid en waarheid van een onvoorwaardelijk openstaan voor het leven als iets waaraan de menselijke liefde behoefte heeft om in volheid te worden beleefd. Hier begrijpt men de noodzaak om steeds meer de documenten van het leergezag van de Kerk te verspreiden die de cultuur van het leven bevorderen. De gezinspastoraal zou specialisten op het gebied van de bio-ethica meer moeten betrekken bij de trajecten van de voorbereiding op het huwelijk en bij de begeleiding van de echtgenoten.
265 Synodevaders stemmend: placet - 259; non placet - 0 -> aangenomen.