Een reflectie die in staat is opnieuw de grote vragen over de betekenis van het mens-zijn te stellen, vindt een vruchtbaar terrein in de diepste verwachtingen van de mensheid. De grote waarden van een christelijk huwelijk en gezin beantwoorden aan het zoeken, waarvan het menselijk bestaan is doortrokken, ook in een tijd die door individualisme en hedonisme wordt gekenmerkt. Men moet de mensen aanvaarden met begrip en gevoel in hun concrete bestaan en hun zoeken naar betekenis weten te ondersteunen. Het geloof moedigt het verlangen naar God en de wil zich ten volle deel van de Kerk te weten aan, ook in wie mislukking heeft ervaren of zich in moeilijkere omstandigheden bevindt. De christelijke boodschap heeft altijd de werkelijkheid en dynamiek van de barmhartigheid en de waarheid, die in Christus samenkomen: “De eerste waarheid van de Kerk is de liefde van Christus, die gaat tot vergeving en zelfgave. De Kerk wordt onder de mensen dienares en middelares van deze liefde. Daarom moet waar de Kerk aanwezig is, de barmhartigheid van de Vader zichtbaar zijn”. Paus Franciscus, Bul, Het gelaat van de Barmhartigheid - Afkondiging van het Buitengewone Jubileum van de Barmhartigheid, Misericordiae Vultus (11 apr 2015), 12 In de vorming tot het huwelijks- en gezinsleven zal de pastorale zorg rekening moeten houden met een verscheidenheid aan concrete situaties. Als het enerzijds noodzakelijk is trajecten te bevorderen die de vorming van de jongeren tot het huwelijk waarborgen, dan moet men anderzijds hen die alleen of zonder een gezin te vormen leven, maar vaak verbonden blijven met het gezin waarin ze zij opgegroeid, begeleiden. Ook paren die geen kinderen kunnen krijgen, moeten onderwerp zijn van een bijzondere pastorale aandacht van de kant van de Kerk die hen helpt Gods plan met hun situatie ten dienste van heel de gemeenschap te ontdekken. Allen hebben behoefte aan een begripvolle blik, waarbij men er rekening mee houdt dat een situatie van afstand van het kerkelijk leven niet altijd gewild is, vaak wordt veroorzaakt en soms ook wordt ondergaan. In de optiek van het geloof zijn er geen uitgeslotenen: allen worden door God bemind en gaan het pastorale handelen van de Kerk ter harte.

265 Synodevaders stemmend: placet - 245; non placet - 11 -> aangenomen.