
24 oktober 2015
RELATIO FINALIS - SYNODE 2015 | |||
► | DE KERK, LUISTEREND NAAR HET GEZIN | ||
► | Gezin, inclusie en maatschappij | ||
► | Het laatste seizoen van het leven en rouw in het gezin |
Ziekte, tegenspoed of ouderdom die tot de dood leiden, hebben hun weerslag op heel het gezinsleven. De ervaring van rouw wordt bijzonder schrijnend, wanneer het verlies kleinen en jongeren betreft. Deze droevige ervaring vraagt om een bijzondere pastorale aandacht, ook door de christelijke gemeenschap hierbij te betrekken. Het op zijn juiste waarde schatten van de slotfase van het leven is vandaag des te noodzakelijker, naarmate men op iedere wijze het ogenblik van het heengaan tracht te verdringen. De broosheid en de afhankelijkheid van de bejaarde worden soms ten onrechte uitgebuit voor puur economisch voordeel. Talrijke gezinnen leren ons dat het mogelijk is de laatste levensfasen onder ogen te zien door de zin van de vervulling en het integreren van het bestaan in het paasmysterie op zijn juiste waarde te schatten. Een groot aantal bejaarden wordt in kerkelijke structuren opgevangen waar zij in een rustige en vertrouwde omgeving op materieel en geestelijk vlak kunnen leven. Euthanasie en hulp bij zelfdoding zijn ernstige bedreigingen voor de gezinnen in heel de wereld. In veel landen is het praktiseren hiervan legaal. Terwijl de Kerk zich krachtig verzet tegen deze praktijk, voelt zij de plicht de gezinnen te helpen die zorgen voor hun oude en zieke leden en op iedere wijze de waardigheid en de waarde van de persoon tot aan het natuurlijke einde van het leven te bevorderen.
265 Synodevaders stemmend: placet - 257; non placet - 3 -> aangenomen.