De Kerk wenst dankzij de impuls van het pauselijk leergezag een diepgaand heroverwegen van het wereldsysteem. In dit perspectief werkt zij mee aan de ontwikkeling van een nieuwe ecologische cultuur: een denken, een politiek, een opvoedkundig programma, een stijl van leven en een spiritualiteit. Daar alles ten nauwste met elkaar verbonden is, zoals paus Franciscus zegt in de encycliek Paus Franciscus - Encycliek
Laudato Si
Wees geprezen - over de zorg voor het gemeenschappelijke huis
(24 mei 2015), is het noodzakelijk de aspecten van een “integrale ecologie” te verdiepen die niet alleen de milieudimensies omvat, maar ook de menselijke, maatschappelijke en economische dimensies voor een duurzame ontwikkeling en het behoud van de schepping. Het gezin, dat op een belangrijke wijze deel uitmaakt van de menselijke ecologie, moet adequaat worden beschermd. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de encycliek Rerum Novarum, Centesimus Annus (1 mei 1991), 38 Door middel van het gezin behoren wij tot het geheel van de schepping, dragen wij specifiek eraan bij de ecologische zorg te bevorderen, leren wij de betekenis van de lichamelijkheid en de liefdevolle taal van het verschil man-vrouw en werken wij mee aan het plan van de Schepper. Vgl. Paus Franciscus, Encycliek, 'Wees geprezen' - over de zorg voor het gemeenschappelijke huis, Laudato Si' (24 mei 2015), 155 Het zich bewust zijn van dit alles vereist een ware bekering die in het gezin moet worden verwezenlijkt. Hierin “wordt het eerste gedrag van liefde en zorg voor het leven aangekweekt, zoals bijvoorbeeld een juist gebruik van de dingen, orde en netheid, respect voor het lokale ecosysteem en de bescherming van alle schepselen. Het gezin is de plaats van integrale vorming, waar de nauw aan elkaar gerelateerde verschillende aspecten van de persoonlijke rijping zich ontplooien”.

265 Synodevaders stemmend: placet - 254; non placet - 8 -> aangenomen.