H. Paus Johannes Paulus II - 11 december 1983
Zo zien wij dat wij temidden van alles wat ons in leer en leven klaarblijkelijk nog steeds gescheiden houdt ten diepste zijn verbonden in de solidariteit van alle Adventschristenen. Wij zien verlangend uit naar eenheid, en wij spannen ons in voor de eenheid, zonder ons te laten ontmoedigen door de moeilijkheden die zich langs de weg kunnen ophopen. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 6 Tenslotte menen wij, in het jaar van de herinnering aan de geboortedag van Maarten Luther, vijf eeuwen geleden, als van verre het morgenrood te zien van de advent van een herstel van onze eenheid en gemeenschap. Deze eenheid is een vrucht van de dagelijkse vernieuwing, bekering en boete van alle Christenen in het licht van het eeuwige woord van God. Zij is tevens de beste voorbereiding voor het komen van God in onze wereld.
