Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Wanneer Christus zijn ondervragers door zich op het 'begin' te beroepen verwijst naar de woorden van Genesis 2, 24, beveelt hij hun in zekere zin de grenzen te overschrijden die in de jahwistische tekst van Genesis gelden tussen de eerste en de tweede situatie van de mens. Hij keurt niet goed wat Mozes 'om de hardheid ... van het hart' heeft toegestaan en beroept zich op de woorden van de eerste goddelijke ordening die in deze tekst uitdrukkelijk samenhangt met de toestand van oorspronkelijke onschuld van de mens. Wat betekent, dat deze ordening niets van zijn oorspronkelijke onschuld verloren heeft, hoewel dè mens zijn oorspron­kelijke onschuld verloren heeft. Het antwoord van Christus is beslissend en ondubbelzinnig. Wij moeten er dan ook de normatieve conclusies uit trekken die een wezenlijke betekenis hebben, niet alleen voor de ethica, maar ook en vooral voor de theologie van de mens en voor de theologie van het lichaam die als bijzonder moment van de theologische antropologie tot stand komt op het fundament van het woord van God dat zich openbaart.

Bij de H. Paus Johannes Paulus II - Audiëntie
De grens tussen de oorspronkelijke onschuld en de verlossing bewerkt door Christus
Theologie van het Lichaam, Deel 1, De oorspronkelijke eenheid van man en vrouw, catechese over het Boek Genesisnr. 4
(26 september 1979) gaan we op zoek om hier conclusies uit te trekken.