
Paus Franciscus - 22 december 2014
Het was trots die engelen in duivels veranderde; het is nederigheid die mensen in engelen verandert (H. Augustinus).
Zeer dierbare medewerkers en medewerksters, goeie dag!
Zeer dierbare medewerkers en medewerksters van de curie, denkend aan de woorden van de heilige Paulus en aan u, ’t is te zeggen aan de personen die deel uitmaken van de curie en het tot een levend lichaam maken, dynamisch en goed verzorgd, heb ik het woord “zorg” willen kiezen als referentiewoord voor deze ontmoeting met u.
Ik roep u dus op om:
zorg te dragen voor uw geestelijk leven, uw band met God want het is de ruggengraat van al wat wij doen en al wat wij zijn. Een christen die zich niet voedt met gebed, de sacramenten en het woord Gods, kwijnt onvermijdelijk weg en verdort. Zorg dragen voor zijn geestelijk leven; zorg dragen voor uw gezinsleven door aan uw kinderen en uw naaste niet alleen geld te geven maar vooral tijd, aandacht en liefde;
zorg dragen voor uw relaties met de anderen door geloof om te zetten in leven en woorden in goede daden, vooral voor de meest behoeftigen;
zorg dragen voor uw manier van spreken door de tong te vrijwaren van beledigende woorden, vulgariteiten en de decadentie van de wereld;
zorg dragen voor de wonden van het hart met de olie van vergeving door personen te vergeven die ons gekwetst hebben en de wonden te verbinden die wij anderen hebben bezorgd;
zorg dragen voor uw werk door het te verrichten met enthousiasme, nederigheid, bekwaamheid, geestdrift en in een geest van dankbaarheid aan de Heer;
zich verzorgen van de jaloezie, zinnelijke begeerte, haat en negatieve gevoelens die onze innerlijke vrede verscheuren en die vernietigde en vernietigende personen van ons maken;
zich verzorgen van de wrok die ons brengt tot wraak, en van de luiheid die leidt naar existentiële euthanasie, van de houding met de vinger te wijzen wat ons arrogant maakt, van voortdurend zelfbeklag wat ons tot wanhoop brengt. Ik weet, om zijn werk te behouden, spreekt men soms kwaad van iemand uit zelfverdediging. Ik begrijp die situaties, doch dat eindigt niet goed. Uiteindelijk maken wij mekaar kapot en dat niet tot niets. Vragen wij eerder aan de Heer de wijsheid om tijdig een stuk van onze tong te bijten om geen beledigende woorden te zeggen die een bittere nasmaak nalaten;
zorg dragen voor de zwaksten : ik heb zo veel mooie voorbeelden onder u gezien en ben u daar heel dankbaar om, bravo ! Dat wil zeggen, zorg dragen voor bejaarden, zieken, hongerlijdenden, daklozen en vreemdelingen want daarover zullen wij geoordeeld worden;
erover waken dat Kerstmis nooit een feest wordt van commerciële consumptie, van schijn of nutteloze geschenken, verspilling en overbodigheden, maar dat het een feest zou zijn van de vreugde om de Heer in de kribbe en zijn hart te ontvangen.
Zorg dragen. Voor zo veel dingen zorg dragen. Ieder van u kan denken : "waarvoor moet ik het meest zorg dragen?". Denken: “vandaag ga ik daarvoor zorg dragen”.
Maar vooral zorg dragen voor het gezin! Het gezin is een schat, kinderen zijn een schat. Een vraag die jonge ouders zich kunnen stellen: “heb ik tijd om met mijn kinderen te spelen, of ben ik altijd bezig en heb ik geen tijd voor hen?”. Ik laat u met deze vraag achter. Met zijn kinderen spelen: dat is zo mooi! En het is zaaien voor de toekomst.
Ik wil deze wensen niet eindigen zonder vergeving te vragen voor mijn “tekorten” en die van mijn medewerkers en voor bepaalde ergernissen die zo veel pijn doen. Vergeef mij.
Zalig Kerstmis en bid alstublieft voor mij!