Het Heilige Concilie dat zich ten doel stelt om het christelijk leven onder de gelovigen van dag tot dag te doen groeien, om die instellingen welke aan veranderingen onderhevig zijn, beter aan te passen aan de noden van onze tijd, om te bevorderen alwat kan bijdragen tot de eenheid van allen die in Christus geloven, en om te versterken alwat ertoe leidt allen te roepen tot de schoot van de Kerk, beschouwt om deze redenen op bijzondere wijze als zijn taak ook te zorgen voor de vernieuwing en de bevordering van de liturgie.

Want de liturgie, waardoor, vooral in het goddelijk offer van Eucharistie, "het werk van onze verlossing wordt voltrokken" Secreta van de 9de zondag na Pinksteren, draagt er ten zeerste toe bij, dat de gelovigen het mysterie van Christus in hun leven tot uitdrukking brengen en aan anderen openbaren, gelijk ook de echte aard van de ware Kerk, die dit als eigen kenmerk heeft, dat zij menselijk is en goddelijk tevens, zichtbaar een met onzichtbare werkelijkheden toegerust, bruisend van activiteit en zich wijdend aan de beschouwing. In de wereld prezen en toch een vreemdelinge: en dit alles zó, dat het menselijke in haar op het goddelijke is gericht en daaraan ondergeordend, het zichtbare op het onzichtbare, de actie op de contemplatie en het tegenwoordige op de toekomstige woonplaats, die wij zoeken. Vgl. Hebr. 13, 14 Vandaar dat de liturgie, die de leden van de Kerk dagelijks opbouwt tot een heilige tempel in de Heer, tot een woonstede van God in de Geest Vgl. Ef. 2, 21-22 , tot aan de gehele omvang van de volheid van de Christus Vgl. Ef. 4, 13 , tevens op wonderbare wijze kun krachten versterkt om Christus te kunnen prediken, en zo de Kerk aan de buitenstaanders laat zien als een voor de volken opgeheven banier Vgl. Jes. 11, 12 , waaronder de verstrooide kinderen van God samengebracht moeten worden Vgl. Joh.11, 52, totdat het zal zijn één kudde en één herder. Vgl. Joh. 10, 16

Daarom meent het heilig Concilie op de hier volgende beginselen aangaande de bevordering en de vernieuwing van de liturgie te moeten wijzen en praktische normen hieromtrent te moeten geven.

Sommige van deze beginselen en normen kunnen en moeten worden toegepast zowel op de Romeinse ritus als op alle andere ritussen, ofschoon de hier volgende praktische normen te beschouwen zijn als bedoeld alleen voor de Romeinse ritus, tenzij het over punten gaat, die uiteraard ook op andere ritussen betrekking hebben.

Tenslotte verklaart het heilig Concilie, getrouw aan de traditie, dat onze heilige Moeder de Kerk aan alle ritussen, die wettig erkend zijn, gelijke rechten en gelijke eer toekent, en dat zij deze in de toekomst bewaard en op alle manieren bewonderd wil zien. En het is zijn wens, dat ze, zo nodig, met wijze voorzichtigheid volledig herzien worden volgens de geest van een gezonde overlevering, en dat ze tot nieuw leven worden gewekt overeenkomstig de huidige omstandigheden en behoeften.