Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

1. Het gebruik van de Latijnse taal moet, behoudens het particulier recht, in de Latijnse ritussen gehandhaafd blijven.
2. Omdat echter én in de Mis én bij de toediening van de Sacramenten én in andere gedeelten van de liturgie het gebruik van de volkstaal vaak van groot nut kan zijn voor een volk, mag er een ruimere plaats aan gegeven worden, vooral bij de lezingen en aansporingen, en in sommige gebeden en gezangen overeenkomstig de normen, die hiervoor in de volgende hoofdstukken afzonderlijk worden vastgesteld.
3. Met inachtneming van deze normen, komt het aan het bevoegde territoriaal kerkelijk gezag, waarover in artikel 22 nr. 2 gesproken is, toe om, eventueel ook na overleg met de bisschoppen van naburige gebieden met dezelfde taal, beslissingen te nemen omtrent het gebruik van de volkstaal en de mate van dit gebruik; deze besluiten moeten echter door de Apostolische Stoel worden goedgekeurd of bekrachtigd.
4. De vertaling van de Latijnse tekst in de volkstaal voor het gebruik in de liturgie moet door het bevoegde territoriaal kerkelijk gezag, waarover boven worden goedgekeurd.

Zie ook:

Vijfde Instructie over de juiste toepassing van nummer 36 van deze Constitutie - Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Liturgiam Authenticam
Het gebruik van de volkstaal in de uitgaven van de Romeinse LiturgieVijfde instructie betreffende de juiste uitvoering van de Constitutie over de Liturgie van het Tweede Vaticaans Concilie (bij art. 36)
(28 maart 2001)

In de Missen die gevierd worden met het volk, kan men de volkstaal een passende plaats inruimen, vooral bij de lezingen en "het gemeenschappelijk gebed" en, naargelang van de plaatselijke omstandigheden, ook in de delen, die betrekking hebben op het volk, overeenkomstig met artikel 36 van deze Constitutie.

Men zorge er echter voor, dat de gelovigen de vaste delen van de Mis, die op hen betrekking hebben, ook in het Latijn samen kunnen bidden of zingen.

Waar echter een ruimer gebruik van de volkstaal in de Mis gewenst lijkt, onderhoude men het voorschrift van artikel 40 van deze Constitutie.

Omdat bij de toediening van de Sacramenten en sacramentaliën het gebruik van de volkstaal vaak van groot nut kan zijn voor het volk, moet er een grotere plaats voor de volkstaal worden ingeruimd overeenkomstig de volgende richtlijnen:

1. Bij de toediening van de sacramenten en de sacramentaliën kan men zich in de volkstaal bedienen overeenkomstig artikel 36
2. In aansluiting op de nieuwe uitgave van het Rituale Romanum moet het bevoegd territoriaal kerkelijk gezag, waarover in artikel 22 nr. 2 van deze Constitutie, zo spoedig mogelijk bijzondere ritualia voorbereiden, aangepast aan de behoeften van de afzonderlijke gebieden, ook wat de taal betreft; en deze moeten, nadat de akten voorgelegd zijn aan de Apostolische Stoel, in de betreffende gebieden worden ingevoerd. Bij het samenstellen van deze ritualia of speciale verzamelingen van riten mogen de instructies, die in het Rituale Romanum aan de afzonderlijke riten voorafgaan, niet worden weggelaten, of het nu gaat over punten van pastoraal en rubrieken, of over punten van bijzonder sociaal belang.