Want de liturgie, waardoor, vooral in het goddelijk offer van Eucharistie,
"het werk van onze verlossing wordt voltrokken" Secreta van de 9de zondag na Pinksteren, draagt er ten zeerste toe bij, dat de gelovigen het mysterie van Christus in hun leven tot uitdrukking brengen en aan anderen openbaren, gelijk ook de echte aard van de ware Kerk, die dit als eigen kenmerk heeft, dat zij menselijk is en goddelijk tevens, zichtbaar een met onzichtbare werkelijkheden toegerust, bruisend van activiteit en zich wijdend aan de beschouwing. In de wereld prezen en toch een vreemdelinge: en dit alles zó, dat het menselijke in haar op het goddelijke is gericht en daaraan ondergeordend, het zichtbare op het onzichtbare, de actie op de contemplatie en het tegenwoordige op de toekomstige woonplaats, die wij zoeken.
Vgl. Hebr. 13, 14
Vandaar dat de liturgie, die de leden van de Kerk dagelijks opbouwt tot een heilige tempel in de Heer, tot een woonstede van God in de Geest
Vgl. Ef. 2, 21-22
, tot aan de gehele omvang van de volheid van de Christus
Vgl. Ef. 4, 13
, tevens op wonderbare wijze kun krachten versterkt om Christus te kunnen prediken, en zo de Kerk aan de buitenstaanders laat zien als een voor de volken opgeheven banier
Vgl. Jes. 11, 12
, waaronder de verstrooide kinderen van God samengebracht moeten worden
Vgl. Joh.11, 52, totdat het zal zijn één kudde en één herder.
Vgl. Joh. 10, 16
