João Kard. Bráz de Aviz - 4 oktober 2015
De vernieuwing die gebracht werd door het Tweede Vaticaans Concilie onder de impuls van de Geest van Pinksteren heeft de kern van het zijn van de Kerk verlicht als mysterie van verbondenheid. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de roeping en de zending van de leken in de Kerk, Christifideles laici (30 dec 1988), 8 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over het gewijde leven en zijn zending in de Kerk en de wereld, Vita Consecrata (25 mrt 1996), 41 Dit mysterie is het heilsplan van de mensheid H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de roeping en de zending van de leken in de Kerk, Christifideles laici (30 dec 1988), 19 dat zich ontplooit in een geschiedenis van verbond.
De bron van dit mysterie bevindt zich niet in de Kerk zelf, maar in de Drievuldigheid, in de gemeenschap van de Zoon met de Vader in de gave van de Heilige Geest. Deze gemeenschap is het model, de bron en het doel van de gemeenschap van de christenen met Christus; uit deze gemeenschap wordt deze tussen de christenen geboren. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de roeping en de zending van de leken in de Kerk, Christifideles laici (30 dec 1988), 19.19
Het godgewijde leven dat "in het hart zelf van de Kerk is als een beslissend element voor haar zending" H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over het gewijde leven en zijn zending in de Kerk en de wereld, Vita Consecrata (25 mrt 1996), 3 moet dit hart overwegen om zichzelf te vinden en zichzelf te begrijpen. De religieuze broeder vindt daar de diepe betekenis van zijn eigen roeping. In deze overweging wordt hij verlicht door de figuur van de Dienaar van Jahweh beschreven door Jesaja aan wie God zegt: "Ik bestem u om de man te zijn van mijn verbond met het volk" (Jes. 42, 6). Deze figuur verwerft zijn perfect gelaat in Jezus van Nazareth die het nieuwe verbond bezegelde met zijn bloed en allen oproept die in Hem geloven om de taak verder te zetten die aan de dienaar werd toevertrouwd, om een verbond van het volk te zijn.
De bemiddelende identiteit van de Dienaar van Jahweh heeft niet alleen een persoonlijke betekenis maar ook een gemeenschapsbetekenis want zij verwijst naar het resterende deel van Israël, het messiaanse volk, over wie het Concilie zegt: "Christus heeft het opgericht als gemeenschap van leven, liefde en waarheid; Hij wendt het tevens aan als werktuig voor algemene verlossing en zendt het als licht van de wereld en zout van de aarde Vgl. Mt. 5, 13-16 naar heel de wereld uit". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 9
Bewust van het feit dat hij deel uitmaakt van dit volk en van zijn zending, beleeft de religieuze broeder de roep om herinnering te zijn van het verbond door zijn toewijding aan God door een broederlijk leven in gemeenschap voor de zending. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over het gewijde leven en zijn zending in de Kerk en de wereld, Vita Consecrata (25 mrt 1996), 72 Op die manier maakt hij de gemeenschap waartoe het Volk Gods wordt opgeroepen om ze te belichamen, meer zichtbaar.