Paus Franciscus - 18 oktober 2014
Laten wij het nu eens over de Paus hebben in verband met de bisschoppen... Wel, de taak van de Paus is de eenheid van de Kerk te waarborgen; de herders eraan te herinneren dat hun eerste plicht is de kudde te voeden – de kudde te voeden – die de Heer hun heeft toevertrouwd en te trachten – met vaderlijkheid en barmhartigheid en zonder valse angst – de verdwaalde schapen op te nemen. Hier heb ik mij vergist. Ik heb gezegd op te nemen: ze gaan zoeken.
Zijn taak is allen eraan te herinneren dat gezag in de Kerk dienst is Vgl. Mt. 9, 33-35 , zoals Paus Benedictus duidelijk heeft uitgelegd in bewoordingen die ik letterlijk aanhaal:
“De Kerk is geroepen en zet zich ervoor in dit type gezag, dat dienst is, uit te oefenen en zij oefent dit uit niet op eigen titel, maar in naam van Jezus Christus (...); door de herders van de Kerk hoedt Christus immers zijn kudde: Hij leidt, beschermt, corrigeert haar, omdat Hij haar liefheeft. Maar de Heer Jezus, de hoogste herder van onze zielen, heeft gewild dat het apostolisch college, vandaag de bisschoppen in gemeenschap met de opvolger van Petrus (...) deelneemt aan deze zending van haar te zorgen voor het volk van God, opvoeder te zijn in het geloof door de christengemeenschap richting te geven, te bezielen en te ondersteunen, of, zoals het Concilie zegt, door “ervoor te zorgen dat iedere gelovige in de Heilige Geest wordt gebracht tot ontplooiing van zijn eigen roeping, tot een oprechte en werkzame liefde en tot de vrijheid waartoe Christus ons heeft bevrijd" 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het leven en dienst van de priester, Presbyterorum Ordinis (7 dec 1965), 6; (...) het is door ons – zo gaat Paus Benedictus verder – dat de Heer de zielen bereikt, hen onderricht, hen bewaakt, hen leidt. De heilige Augustinus zegt in zijn H. Augustinus
In Iohannis Evangelium Tractatus (): “Laat het derhalve een inzet van liefde zijn de kudde van de Heer te weiden” H. Augustinus, In Iohannis Evangelium Tractatus. 123, 5 ; dit is de hoogste gedragsnorm voor de bedienaren van God, een onvoorwaardelijke liefde, zoals die van de Goede Herder, vol vreugde, open voor allen, met aandacht voor de naasten en zorgzaam voor hen die veraf zijn Vgl. H. Augustinus, Toespraken. 340,1 Vgl. H. Augustinus, Toespraken. 46,15, toegewijd jegens de zwaksten, de armen, de kleinen, de eenvoudigen, de zondaars, om de oneindige barmhartigheid van God te laten zien met de geruststellende woorden van de hoop. Vgl. H. Augustinus, Brieven, Epistulae. 95,1” Paus Benedictus XVI, Audiëntie, 9e catechese in de reeks naar aanleiding van het Jaar van de Priester, Drievoudige zending van de priester (3) - de leiding (26 mei 2010), 3
De Kerk is dus van Christus – zij is zijn bruid – en alle bisschoppen hebben in gemeenschap met de opvolger van Petrus de taak en de plicht haar te bewaken en te dienen, niet als meesters, maar als dienaren. De Paus is in deze context niet de hoogste heer, maar veeleer de hoogste dienaar – de “servus servorum Dei”; hij die de gehoorzaamheid en conformiteit van de Kerk aan de wil van God, aan het evangelie van Christus en aan de overlevering van de Kerk waarborgt, waarbij hij iedere persoonlijke willekeur terzijde schuift, ook al is hij – door de wil van Christus zelf – de “opperste herder en leraar van alle gelovigen” Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 749 en ook al geniet hij “de hoogste, volledige, onmiddellijke en universele gewone macht in de Kerk” Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 331-334.
