De constitutieve wederzijdse gave van het sacramentele huwelijk is geworteld in de genade van het doopsel, dat het fundamentele verbond van iedere persoon met Christus in de Kerk instelt. In wederzijdse aanneming en met de genade van Christus beloven de toekomstige echtgenoten elkaar totale gave, trouw en openstaan voor het leven, erkennen zij als constitutieve elementen van het huwelijk de gaven die God hun aanbiedt, waarbij zij hun wederzijdse verplichting in zijn naam en ten overstaan van de Kerk serieus nemen. Welnu, in het geloof is het mogelijk de goederen van het huwelijk als verplichtingen op zich te nemen, die beter te dragen zijn door middel van de hulp van de genade van het sacrament. God wijdt de liefde van de echtelieden en bevestigt de onontbindbaarheid ervan en biedt hun hulp om de trouw, de wederzijdse integratie en het openstaan voor het leven te beleven. Daarom richt de blik van de Kerk zich op de echtgenoten als op het hart van het hele gezin, dat ook de blik richt op Jezus.

183 Synodevaders aanwezig: placet - 181; non placet - 1 -> aangenomen.

In hetzelfde perspectief heeft het Tweede Vaticaans Concilie, zich daarmee het onderricht tot het onze makend van de Apostel, volgens hetwelk heel de schepping gedacht is in Christus en voor Hem Vgl. Kol. 1, 16 , zijn waardering willen uitdrukken voor het natuurlijke huwelijk en de waardevolle elementen die aanwezig zijn in de andere godsdiensten Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Verklaring, Over de houding van de Kerk tegenover niet-christelijke godsdiensten, Nostra Aetate (28 okt 1965), 2 en in de culturen ondanks de beperkingen en de gebreken. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht, Redemptoris Missio (7 dec 1990), 55 De aanwezigheid van de semina Verbi in de culturen Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 11 zou in enkele gevallen ook kunnen worden toegepast op de werkelijkheid van huwelijk en gezin bij zeer veel niet-christelijke culturen en niet-christelijke personen. Er zijn dus ook waardevolle elementen in enkele vormen buiten het christelijk huwelijk - dat hoe dan ook is gebaseerd op een vaste en ware relatie tussen man en vrouw -, waarvan wij in elk geval denken dat zij hierop zijn gericht. Met de blik op de menselijke wijsheid van de volken en de culturen erkent de Kerk ook dit gezin als de noodzakelijke en vruchtbare fundamentele cel van het menselijk samenleven.

183 Synodevaders aanwezig: placet - 160; non placet - 22 -> aangenomen.