H. Paus Johannes Paulus II - 2 februari 1994
Juist om deze redenen begroet de kerk met vreugde het initiatief van de Verenigde Naties om 1994 tot het Internationaal Jaar van het Gezin uit te roepen. Een dergelijk initiatief laat duidelijk zien, hoe het vraagstuk van het gezin van fundamenteel belang is voor de staten die lid zijn van de VN. Als de Kerk aan dit initiatief wenst deel te nemen, dan doet zij dat, omdat zij zelf door Christus gezonden is tot "alle volkeren" (Mt. 28, 19). Het is overigens niet de eerste keer dat de kerk een internationaal initiatief van de VN tot het hare maakt. Het is bijvoorbeeld voldoende te herinneren aan het Internationaal Jaar van de Jeugd in 1985. Ook op deze manier stelt zij zich tegenwoordig in de wereld door het verwezenlijken van de doelstelling, die zo dierbaar was aan Paus Johannes XXIII en die de bron van inspiratie vormde van 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Gaudium et Spes
Over de Kerk in de wereld van deze tijd
(7 december 1965).
Op het feest van de heilige Familie in 1993 is in de hele gemeenschap het 'Jaar van het Gezin' van start gegaan als een van de belangrijke punten in het programma van de voorbereiding op het grote jubileum van het jaar 2000, dat het einde van het tweede en het begin van het derde millennium na de geboorte van Jezus Christus zal kenmerken. Dit Jaar moet onze gedachten en harten op Nazareth richten. Daar is het 26 december jongstleden officieel geopend met een Eucharistieviering, die door de pauselijke gezant werd geleid.
In dit hele jaar is het van belang, de getuigenissen van de liefde en de zorg van de kerk voor het gezin opnieuw te ontdekken: een liefde en een zorg die vanaf het begin van het christendom tot uitdrukking gebracht is, toen het gezin veelbetekenend beschouwd werd als kleine kerk van het gezin. In onze tijd grijpen wij dikwijls terug op de uitdrukking 'huiskerk', die het Concilie tot de zijne gemaakt heeft en waarvan de inhoud, naar wij wensen, altijd levendig en actueel zal blijven. Deze wens wordt niet aangetast door het besef van de veranderde omstandigheden van de gezinnen in de huidige wereld. Daarom juist is het opschrift, dat het Concilie in 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Gaudium et Spes
Over de Kerk in de wereld van deze tijd
(7 december 1965) gekozen heeft, om de taken van de kerk in de huidige situatie aan te geven, veelbetekenender dan ooit: "De bevordering van de waardigheid van huwelijk en gezin. " Een ander belangrijk referentiepunt van na het Concilie is de apostolische exhortatie H. Paus Johannes Paulus II - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Familiaris Consortio
Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd
(22 november 1981) uit 1981. In deze tekst wordt ingegaan op de ruime en complexe ervaring met het gezin, die bij verschillende volken en in verschillende landen altijd en overal 'de weg van de kerk' blijft. In zekere zin wordt het gezin dit nog meer juist daar, waar het gezin te lijden heeft onder interne crises of blootgesteld is aan schadelijke culturele, sociale en economische invloeden die de innerlijke saamhorigheid ervan ondermijnen, wanneer ze al niet zelf het vormen ervan belemmeren.
